Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego osób bez zezwolenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kuba Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. P. K. S.A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 1854/08 w sprawie ze skargi M. P. K. S.A. w K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego osób bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. P. K. S.A. w K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1854/08 oddalił skargę Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego S.A. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji nakładającej karę pieniężną za wykonywanie transportu drogowego osób bez zezwolenia.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] kwietnia 2007 r. w Krakowie zatrzymano do kontroli autobus linii nr [...] należący do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego S.A. z siedzibą w K. - dalej: MPK. Z protokołu kontroli wynika, że kontrolowanym pojazdem MPK wykonywała przewozy regularne osób. Kierowca posiadał rozkład jazdy, ale nie okazał do kontroli zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych osób.

M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r., nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 6000 złotych za wykonywanie transportu drogowego osób bez wymaganego zezwolenia.

MPK od powyższej decyzji pismem z [...] lipca 2007 r. wniosła odwołanie.

Główny Inspektor Transportu Drogowego postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2007 r. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Postanowienie to nie zostało zaskarżone do sądu administracyjnego.

MPK wnioskiem z dnia [...] października 2007 r. wystąpiło o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 20 czerwca 2007 r. lub o uchylenie tej decyzji na podstawie art. 154 k.p.a. Strona skarżąca wskazała, że w związku z treścią art. 18 ust. 1a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 204, poz. 2088 ze zm., dalej: u.t.d.), nie musiała posiadać zezwolenia na wykonywanie transportu regularnego na linii [...]. Ponadto zarzuciła bezprawne dwukrotne nałożenie kary pieniężnej za to samo zdarzenie, w łącznej wysokości 12.000 zł, gdyż skontrolowano kolejno dwa autobusy kursujące na tej samej linii.

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] marca 2008 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] czerwca 2007 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżąca dokonała błędnej wykładni art. 18 ust. 1b u.t.d. i rozszerzająco potraktowała przesłanki wyłączające konieczność uzyskania zezwolenia na wykonywanie przewozów tymczasowych. Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1b u.t.d. w przypadku wystąpienia zakłóceń przewoźnik drogowy i podmiot wykonujący transport w innych gałęziach niż transport drogowy, w którego zastępstwie transport jest wykonywany, powinny zawrzeć pisemne porozumienie określające warunki i termin wykonywania tych przewozów oraz zgłosić ten fakt właściwemu organowi. Zgłoszenie takie nie miało jednak miejsca i w związku z tym skarżąca miała obowiązek posiadania zezwolenia. Strona w chwili kontroli nie posiadała zezwolenia, gdyż odebrała je dopiero po kontroli, zaś byt prawny decyzji administracyjnej zaczyna się od doręczenia jej stronie. W sprawie nie doszło do podwójnego ukarania, gdyż podstawy faktyczne nałożonych kar nie były tożsame.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego