Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak (spr. ) Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ł.Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 431/13 w sprawie ze skargi Ł. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P.T. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z 11 września 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 431/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. oddalił skargę Ł. Ś. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...] lutego 2013 r. o cofnięciu skarżącemu uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów.
Z przyjętego przez Sąd I instancji stanu faktycznego sprawy wynika, że Starosta T. decyzją z [...] listopada 2012 r. cofnął Ł. Ś. uprawnienia do wykonywania badań technicznych wydane w dniu 20 listopada 2006 r. nr [...]
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. (dalej: SKO w Ł.) nie uwzględniło odwołania skarżącego i ww. decyzją z [...] lutego 2013 r. utrzymało w mocy zakwestionowane rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że powodem cofnięcia skarżącemu uprawnienia do dokonywania badań technicznych pojazdów na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm., dalej: p.r.d.) było przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 18 września 2009 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzenia badań technicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1232 ze zm., dalej: rozporządzenie z 18 września 2009 r.). Według organu, z akt sprawy bezspornie wynika, iż w dniach 9 stycznia 2010 r. i 14 lutego 2012 r. Ł. Ś. przeprowadził badania techniczne pojazdu Seat Leon 19. TDI o nr rejestracyjnym [...]. Jak ustalono, powyższy pojazd był oznaczony nr VIN: [...], podczas gdy w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu wpisany był nr VIN [...]. Organ wskazał, że z zebranych dowodów jednoznacznie wynika, że dowód rejestracyjny [...]dotyczący powyższego pojazdu zawierał prawidłowy zapis nr VIN, zgodny z dokumentacją załączoną do wniosku o rejestrację, złożonego przez właściciela w dniu 24 marca 2009 r. w Starostwie Powiatowym w T. M., zaś w przypadku stwierdzenia niezgodności cech identyfikacyjnych umieszczonych na pojeździe z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym skarżący, jako uprawniony diagnosta, powinna zatrzymać dowód rejestracyjny i przekazać podmiotowi prowadzącemu stację kontroli w celu niezwłocznego przesłania do organu rejestrującego właściwego ze względu na miejsce rejestracji wraz z kopią zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym, czego diagnosta nie uczynił (§ 5 ust. 6 rozporządzenia z 18 września 2009 r.). Z kolei § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 18 września 2009 r. stanowi, że zakres okresowego badania technicznego obejmuje identyfikację pojazdu, w tym sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalenie i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie, także sprawdzenie prawidłowości oznaczeń i stanu tablic rejestracyjnych pojazdu. Organ dodał, iż w załączniku nr 1 do przywoływanego rozporządzenia zawarto wykaz czynności kontrolnych oraz metod i kryteria oceny stanu technicznego pojazdu podczas przeprowadzania badania technicznego. Zgodnie z pkt 1.1 załącznika, dla identyfikacji pojazdu konieczne są oględziny organoleptyczne, tj. porównanie zapisów w dowodzie rejestracyjnym ze stanem faktycznym lub ustalenie faktycznych danych pojazdu na podstawie oględzin i badań. Nadto brak zgodności zapisów numeru identyfikacyjnego VIN oraz numeru rejestracyjnego ze stanem faktycznym jest okolicznością uznającą stan faktyczny pojazdu za niezgodny z warunkami technicznymi. Organ odwoławczy nie podzielił przy tym argumentacji skarżącego, że doszło do oczywistej omyłki pisarskiej, a skoro skarżący sprostował swój błąd w tej kwestii to nie ma podstaw do cofnięcia uprawnień diagnosty. W tym zakresie SKO w Ł. stwierdziło, że z przepisów jednoznacznie wynika, w jaki sposób diagnosta dokonuje weryfikacji cech identyfikacyjnych pojazdu.