Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Czaja Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Banku Polskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 949/18 w sprawie ze skargi I. S.A. w S. na postanowienie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 12 marca 2018 r. nr P/2/SP/2018 w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie opinii o wydanie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Prezesa Narodowego Banku Polskiego na rzecz I. S.A. w S. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej "WSA" lub "sąd pierwszej instancji") wyrokiem z 20 listopada 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 949/18, po rozpoznaniu skargi I. S.A. z siedzibą w S. (dalej zwanej "Spółką"), działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej zwanej "p.p.s.a."), uchylił postanowienie Prezesa Narodowego Banku Polskiego (dalej zwanego "Prezesem NBP" lub "Skarżącym kasacyjnie") z 12 marca 2018 r. nr PI2ISPI2018 oraz zasądził od Prezesa NBP na rzecz Spółki kwotę czterysta osiemdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Dnia 24 kwietnia 2012 r. Spółka wystąpiła do Komisji Nadzoru Finansowego (zwanej dalej "KNF") z wnioskiem o wydanie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji płatniczej. KNF zwróciła się do Prezesa NBP o wydanie opinii w sprawie wniosku Spółki, obejmującego świadczenie usługi acquiring.
Prezes NBP postanowieniem z 15 lutego 2016 r. działając na podstawie art. 60 ust. 3 ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 873; dalej zwanej "u.u.p.") w zw. z art. 106 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016, poz. 23; zwanej dalej "k.p.a.") wyraził negatywną opinię w przedmiocie wniosku Spółki o wydanie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji płatniczej. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Prezes NBP utrzymał w mocy negatywną opinie przedstawioną w postanowieniu z 15 lutego 2016 r. Postanowienie to stało się ostateczne.
Decyzją z 13 września 2016 r. KNF odmówiła wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji płatniczej przez Spółkę. Spółka złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wraz z uzupełnioną dokumentacją wymaganą dla uzyskania pozwolenia na świadczenie usług w charakterze krajowej instytucji płatniczej. KNF złożoną dokumentację przekazał do zaopiniowania Prezesowi NBP.
Prezes NBP wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z powodu zaistnienia przesłanki uprzedniego rozstrzygnięcia tej samej sprawy.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem Spółka wniosła skargę do WSA, w której domagała się uchylenia zaskarżonego postanowienia i zasądzenia kosztów postępowania.
W skardze Spółka podniosła, że z uwagi na fakt, że złożyła uzupełnioną dokumentację wymaganą dla uzyskania pozwolenia na świadczenie usług w charakterze krajowej instytucji płatniczej, nie można twierdzić, że doszło już do rozstrzygnięcia przez Prezesa NBP tej samej sprawy poprzez wydanie negatywnej opinii 15 lutego 2016 r. Jej zdaniem, opinia z 15 lutego 2016 r. dotyczyła pierwszego postępowania zainicjowanego przed KNF i została wydana na podstawie stanu faktycznego i dokumentów przedłożonych przed wydaniem negatywnej decyzji z 13 września 2016 r.