Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 2513/16 w sprawie ze skargi A. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku przynależności do właściwej międzynarodowej federacji sportowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. z siedzibą w K. na rzecz Ministra Sportu 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 14 czerwca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2513/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę A. w K. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z [...] września 2016 r. w przedmiocie stwierdzenia braku przynależności do właściwej międzynarodowej federacji sportowej.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. w K., zaskarżając to orzeczenie w całości. Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:
1. przepisów postępowania, tj.:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. w związku z art. 151 p.p.s.a. poprzez oddalenie przez Sąd pierwszej instancji skargi w sytuacji, gdy decyzja Ministra Sportu i Turystyki została wydana z naruszeniem art. 12a ust. 1 oraz art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej: u.s.), uzasadniającym jej uchylenie ze względu na istotne naruszenie przepisów postępowania, w szczególności polegające na naruszeniu przepisów art. 6, 7, 8, 80, 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 256; powoływanej dalej jako: k.p.a.) - braku uwzględnienia wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, nieuwzględnieniu słusznego interesu Skarżącego i działanie sprzeczne z zasadą pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa, wskutek czego uznano, że zaświadczenie przedłożone przez Skarżącego z uwagi na jego treść, tj. brak bezpośredniego członkostwa w międzynarodowej federacji sportowej uznanej przez MKOl nie spełnia przesłanki, o której mowa w art. 12a ust. 1 u.s.;
2) art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. poprzez brak odniesienia się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do zarzutów podniesionych przez Skarżącego w toku postępowania dotyczących niezgodności art. 12a ust. 1 i art. 12b ust. 2 u.s. z art. 31 ust. 1-3, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 12 i art. 58 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (dalej: Konstytucja RP), a w konsekwencji brak wskazania przyczyny, dla której argumenty podnoszone przez Skarżącego w tym zakresie, nie zasługują na uwzględnienie.
2. przepisów prawa materialnego, tj.:
1) art. 12a ust. 1 u.s. poprzez błędną wykładnię skutkująca uznaniem, że Skarżący nie spełnił przesłanki przynależności do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, podczas gdy Skarżący jest członkiem B. (B.), która przynależy do [...] ([...]) spełniając w/w przesłankę;
2) art. 12b ust. 2 u.s. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że Minister Sportu i Turystyki prawidłowo wydał decyzję wobec o stwierdzeniu braku przynależności Skarżącego do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, podczas gdy z uwagi na członkostwo Skarżącego w organizacji B., która przynależy do [...], nie zachodziły przesłanki do wydania przedmiotowej decyzji.