Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant Klaudia Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 920/16 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w B. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty podwyższonej za wydobywanie kopaliny bez wymaganej koncesji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2017r., sygn. akt III SA/Gl 920/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r., poz.718 ze zm., obecnie Dz.U. z 2019r. poz. 2325) oddalił skargę A. Sp. z o.o. w B. (dalej też: "strona", "skarżąca", "Spółka") na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach (dalej też: "WUG", "organ II instancji") z dnia [...] maja 2016r. nr [...] [...] w przedmiocie opłaty za wydobywanie kopaliny bez koncesji.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia [...] kwietnia 2015r., geolog powiatowy Starostwa Powiatowego w B. wystąpił do Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach (dalej też: "OUG", "organ I instancji") o podjęcie czynności w sprawie nielegalnego wydobywania kopaliny w [...] przy ul. [...]. Jednocześnie wskazał, że Starosta B. nie wydawał koncesji na wydobywanie kopalin ze złóż na przedmiotowym terenie. W dniu [...] maja 2015r. pracownicy organu I instancji dokonali wizji nieruchomości położnych w [...] przy ul. B. stanowiących własność A.D., J.W., J.W. i M.K. (działki nr: [...], [...], [...] i [...]) w trakcie której, ujawnili prowadzenie prac ziemnych przez A. Sp. z o.o. z siedzibą w B.. Za zgodą Prezesa Zarządu Spółki i jej pełnomocnika dokonano pomiarów geodezyjnych i sporządzono zdjęcia. Z oględzin i pomiarów wykonanych za pomocą odbiornika GPS firmy B. (nr fabryczny: [...]) oraz dalmierza C. [...] (nr seryjny: [...], nr ewidencyjny: [...]) wynikało, że na przedmiotowym terenie wykonano cztery wykopy w piasku o wymiarach ok. 214 m2, 757 m2, 1539 m2 i 1792 m2 i głębokościach od 2,5 m do 4 m. W warstwie piasku nie stwierdzono wkładek innych skał, natomiast nad warstwą piasku zalega gleba o miąższości ok. 1,5 m, która była usuwana. Na tym terenie znajdowały się należące do Spółki koparka firmy D., spychacz firmy D. oraz ładowarka firmy E. typu [...], a ponadto trzy samochody ciężarowe, na które prowadzony był załadunek. W dniu [...] maja 2015r. Prezes Zarządu Spółki, złożył wyjaśnienia, że Spółka nie wydobywała piasku, tylko prowadziła wymianę gruntu, w celu przygotowania terenu pod budowę stawu rekreacyjnego, na którego budowę nie posiadała żadnych dokumentów, w tym projektu, warunków zabudowy, pozwolenia na budowę, a dokumenty te miały zostać uzyskane później. Strona wskazała, że wymiana gruntów nastąpi do głębokości 3-5 m, a staw będzie mieć głębokość 5-6 m. Prace poniżej warstwy gleby były prowadzone od marca 2015r.
Decyzją z dnia [...] listopada 2015r. sprostowaną postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015r., Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach naliczył A. Sp. z o.o. z siedzibą w B. opłatę podwyższoną w wysokości 239 537 zł, za wydobycie bez wymaganej koncesji 10 506 ton piasku na działkach nr: [...], [...], [...] i [...], przy ul. [...] w [...] w okresie od marca 2015r. do [...] maja 2015r.
Decyzją z dnia [...] maja 2016r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r. poz. 23, dalej: "k.p.a.") oraz art. 140 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2015r. poz. 196, z późn. zm., dalej: "p.g.g."), Prezes Wyższego Urzędu Górniczego utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.