Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia del. WSA Krystyna Czajecka - Szpringer Protokolant Grzegorz Heleniak po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 16 września 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 940/09 w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz S. P. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 940/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę S. P. i uchylił decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.

Sąd I instancji podał, że w dniu 20 września 2008 r. S. P. (dalej także jako skarżący) przystąpił do egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.

Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisja Egzaminacyjna nr 2 do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Krakowie ustaliła, że skarżący uzyskał z testu wyboru 189 punktów, co zgodnie z art. 339 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) oznacza negatywny wynik egzaminu konkursowego.

Po rozpoznaniu odwołania S. P., Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], utrzymał w mocy powyższą uchwałę, nie podzielając zarzutów skarżącego dotyczących wadliwego sformułowania pytań nr 98, 100, 106.

Uwzględniając skargę S. P. na powyższą decyzję WSA w W. podkreślił, iż w myśl art. 339 ust. 1 ustawy o radcach prawnych egzamin konkursowy polega na rozwiązaniu testu składającego się z zestawu 250 pytań zawierających po trzy propozycje odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Wymóg określony w tym przepisie wiąże się z obowiązkiem formułowania pytań testowych w sposób niebudzący wątpliwości co do tego, iż możliwa jest tylko jedna prawidłowa odpowiedź przy czym, pytania powinny ograniczać się do zagadnień niebudzących poważnych wątpliwości doktryny czy orzecznictwa. Zdaniem Sądu wymogów tych nie spełnia pytanie nr 100, które brzmi: "Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, jeżeli strona wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, nie dołączając jednocześnie do wniosku samej apelacji: A. sąd odrzuci wniosek o przywrócenie terminu, B. sąd oddali wniosek o przywrócenie terminu, C. przewodniczący wzywa stronę do uzupełnienia tego braku w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu wniosku". Skarżący udzielił na to pytanie odpowiedzi "A", natomiast według klucza odpowiedzi prawidłowa jest odpowiedź "C", która wynika z przepisów art. 169 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm., dalej k.p.c.) w zw. z art. 130 § 1 k.p.c. W ocenie Sądu ww. przepisy nie dają na nie odpowiedzi. Przepis art. 169 § 3 k.p.c. brzmi: "Równocześnie z wnioskiem (o przywrócenie terminu) strona powinna dokonać czynności procesowej". Natomiast w myśl art. 130 § 1 k.p.c. zdanie pierwsze "Jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym". O tym, że niedołączenie apelacji jest brakiem formalnym wniosku (art. 130 § 1 k.p.c.) nie przemawia literalne brzmienie art. 169 § 3 k.p.c. To orzecznictwo Sądu Najwyższego przesądziło, iż niedopełnienie przez składającego wniosek o przywrócenie terminu wymagań przewidzianych w tym przepisie stanowi brak formalny, którego uzupełnienie powinien zarządzić przewodniczący w trybie przewidzianym w art. 130 § 1 k.p.c.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości