Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant Patrycja Kołtan-Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 290/17 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W.K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 8 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 290/17, oddalił skargę W. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął on następujące ustalenia:
I
W dniach od [...] lipca 2016 r. do 1 sierpnia 2016 r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w K. przeprowadzili kontrolę przedsiębiorcy - W. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą F.P.H.U. T. W.K. (dalej także: skarżący, strona) w zakresie przestrzegania warunków i obowiązków przewozu drogowego określonych w art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. 2013, poz. 1414 z późn. zm. - dalej: u.t.d.).
W trakcie kontroli, której wyniki wskazano w protokole z dnia 1 sierpnia 2016 r., stwierdzono następujące naruszenia: wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji; niezgłoszenie na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego organowi, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, zmiany danych, o których mowa w art. 7a i art. 8 u.t.d. w wymaganym terminie; przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy; skrócenie dziennego czasu odpoczynku; brak w okazanej wykresówce przepisowych wpisów; nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, danych z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu; nieprowadzenie ewidencji czasu pracy.
W związku z ustaleniami kontroli Ś. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 15.000 zł., obniżając ją do tej wysokości z kwoty 42.100,00 zł z - uwagi na treść art. 92a ust. 3 pkt 1 u.t.d.
Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: GITD) decyzją z dnia 31 stycznia 2017 r. - działając m.in. na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm. - dalej: k.p.a.), art. 4 pkt 3 i pkt 22, art. 5, art. 5b, art. 7a, art. 14, art. 92a ust. 1-6, art. 92b, art. 92c u.t.d., lp. 1.1, lp. 1.4, lp. 5.2, lp. 5.3, lp. 6.3.6, lp. 6.3.7, lp. 8.3 załącznika nr 3 do u.t.d. - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 15.000 zł.
Organ odwoławczy szczegółowo omówił poszczególne stwierdzone w trakcie kontroli naruszenia wskazując zarówno okoliczności ich popełnienia, osobę, która danego naruszenia się dopuściła, jak też zgromadzone w odniesieniu do każdego z naruszeń dowody.
Wskazał, że na wykresówce kierowcy M.J. opisanej datą 12 kwietnia 2016 r. - brak jest wpisu miejsca zakończenia używania wykresówki, zasadnym było zatem nałożenie kary w wysokości 50 zł. Ponadto ten kierowca w dniu 31 maja 2016 r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 57 minut, w związku z powyższym zasadne było nałożenie kary pieniężnej w wysokości 350 zł. Skrócił też dzienny czas odpoczynku o 30 minut, a przedsiębiorca nie okazał dokumentu uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. W związku z powyższym zasadne było nałożenie kary pieniężnej w wysokości 100 zł. Także kierowca D.K. w dniu 22 kwietnia 2016 r. skrócił dzienny czas odpoczynku o 25 minut. W związku z powyższym zasadne było nałożenie kary pieniężnej w wysokości 100 zł. W dniu 13 maja 2016 r. skrócił z kolei dzienny czas odpoczynku o 1 godzinę i 35 minut, co skutkowało nałożeniem kary pieniężnej w wysokości 300 zł. Również kierowca W. E. dnia 15 kwietnia 2016 r. skrócił dzienny czas odpoczynku o 1 godzinę, a w efekcie zasadnym było nałożenie kary pieniężnej w wysokości 100 zł.