Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 20 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "A." Spółki z o.o. w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 3208/14 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2014 r., nr Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 3208/14, oddalił skargę [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek.
Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął on następujące ustalenia:
I
W dniu 30 stycznia 2013 r. do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: UPRP lub Urząd Patentowy) wpłynął wniosek [...] (dalej: wnioskodawca) o unieważnienie patentu na wynalazek pt.: "Preparat smarowy" nr 206278 udzielonego na rzecz [...] (dalej: uprawniony lub skarżący).
W uzasadnieniu interesu prawnego wnioskodawca podniósł, że uprawniony z patentu wystąpił do Komendy Miejskiej Policji w [...] z zawiadomieniem o naruszeniu przez wnioskodawcę przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm. - dalej: p.w.p.). Jednocześnie pismem z dnia 8 października 2007 r. wystąpił do wnioskodawcy o zaprzestanie naruszania prawa do projektu wynalazczego numer P. 382298, na który udzielono przedmiotowy patent.
Jako podstawę wniosku wskazano art. 24 i 26 ust 1, art. 27 i art. 33 ust 1 p.w.p. Wnioskodawca zarzucił brak poziomu wynalazczego oraz brak stosowalności przedmiotowego patentu i niemożność urzeczywistnienia wynalazku przez znawcę. Podniósł, że sporny wynalazek w dacie zgłoszenia nie posiadał poziomu wynalazczego jak również nie nadawał się do przemysłowego stosowania. Uzasadniając zarzut braku poziomu wynalazczego (art. 26 ust. 1 p.w.p.) wnioskodawca stwierdził, że zastosowane środki techniczne jako składniki smaru, znane były i stosowane uprzednio w tym celu. Ponadto wskazał, że cechy znamienne przedmiotowego wynalazku są oczywiste i wynikają z wcześniejszego stanu techniki oraz ogólnie dostępnych informacji, przekazywanych przez producentów dodatków olejów smarowych i preparatów smarowych. Podkreślił, że w opisie wynalazku nie przedstawiono badań, które mogłyby potwierdzić wpływ zastrzeganych cech technicznych.
Zdaniem wnioskodawcy przedmiotowe rozwiązanie nie zostało prawidłowo ujawnione w opisie, a szczególnie w przykładach wykonania. Jedyny zamieszczony przykład wykonania nie ujawnia wszystkich stosowanych w wynalazku składników, ponieważ wyszczególnione składniki stanowią w sumie 96 części masowych. Nie jest przy tym wiadomo, co stanowi pozostałe 4 części masowe. Natomiast w przykładzie wykonania, w recepturze preparatu brak jest jednego ze składników, który winien się znajdować w składzie preparatu co najmniej w ilości 5 części masowych.
Do wniosku o unieważnienie wnioskodawca załączył szereg dowodów.
Uprawniony w piśmie złożonym na rozprawie w dniu 10 lutego 2014 r., przedłożył dwie prywatne opinie rzeczoznawców autorstwa [...] i [...]. Zdaniem rzeczoznawców, zarówno zarzut braku poziomu wynalazczego przedmiotowego wynalazku jak i braku stosowalności są nietrafne.