Rażące naruszenie warunków prowadzenia warsztatu, polegające na posługiwaniu się kartą warsztatową poza miejscem świadczenia usług o czym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 u.s.t.c., winno być oceniane przez pryzmat wszystkich, stwierdzonych okoliczności danej sprawy i w kontekście celu regulacji, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa transportu drogowego i kontroli działalności z tym związanej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Janusz Drachal sędziowie NSA Maria Jagielska (spr.) sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1421/16 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie warsztatu w zakresie instalacji oraz sprawdzania tachografów cyfrowych 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar o numerze [...] z dnia [...] października 2013 r. 3. zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz R. G. 1570 (tysiąc pięćset siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 października 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1421/16 w całości oddalił skargę R. G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar (dalej: Prezes GUM) z dnia [...] grudnia 2013 r. cofającą zezwolenie na prowadzenie warsztatu w zakresie instalacji oraz sprawdzania tachografów cyfrowych.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. Prezes GUM, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.) oraz w związku z art. 13 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. Nr 180, poz. 1494 ze zm.; dalej także jako: u.s.t.c.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2013 r., cofającą R. G. zezwolenie z dnia [...] sierpnia 2006 r. na prowadzenie warsztatu w [...] w zakresie instalacji, w tym aktywacji, napraw oraz sprawdzania pod względem zgodności z wymaganiami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1360/2002 tachografów cyfrowych, w tym ich kalibracji. Prezes GUM wyjaśnił, że 15 września 2011 r. przy ulicy [...], tj. poza miejscem określonym w zezwoleniu, dokonano sprawdzenia tachografu cyfrowego w samochodzie ciężarowym [...] przy użyciu karty warsztatowej. Prezes GUM uznał, że posłużenie się kartą warsztatową poza miejscem świadczenia usług określonych w zezwoleniu stanowi rażące naruszenie warunków prowadzenia warsztatu, co skutkuje cofnięciem zezwolenia. Jak podkreślił organ, w bazie drogowej określonej w zezwoleniu i innej zalegalizowanej bazie drogowej można jedynie wyznaczyć współczynnik charakterystyczny "w", a pozostałe czynności powinny zostać wykonane w warunkach warsztatowych. Podkreślił także, że świadectwo wzorcowania i zaświadczenie wydane przez dyrektora Okręgowego Urzędu Miar dotyczące bazy drogowej (określające ogólnie przedmiot wzorcowania tej bazy) nie może być podstawą do wykonywania wszystkich czynności sprawdzania tachografów cyfrowych, zaś strona miała świadomość, że przeglądu okresowego tachografu mogła dokonać wyłącznie w miejscu świadczenia usług przy ulicy [...].
Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2014 r. o sygn. akt VI SA/Wa 712/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę, zaś poddany przez skarżącego kontroli kasacyjnej został uchylony przez Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 6 maja 2016 r. o sygn. akt II GSK 2895/14; CBOSA), który przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. NSA zwrócił uwagę na treść § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 kwietnia 2006 r. w sprawie wymagań niezbędnych do prowadzenia warsztatu w zakresie napraw, instalacji lub sprawdzania tachografów cyfrowych oraz zakresu i sposobu dokumentowania czynności przy wykonywaniu tych usług (Dz. U. Nr 73, poz. 511; dalej: rozporządzenie MG), zgodnie z którym baza drogowa wchodzi w skład stanowiska pomiarowego, a stanowisko pomiarowe jest wyposażeniem technicznym warsztatu (§ 4 ust. 1 i załącznik do rozporządzenia określający zakres wyposażenia technicznego warsztatu lp. 1.3). Sąd kasacyjny uznał, że WSA powinien był zająć stanowisko, czy baza drogowa jest miejscem świadczenia usług określonych w zezwoleniu w rozumieniu art. 13 ust. 2 pkt 3 u.s.t.c. Jak wyjaśnił, sankcja w postaci cofnięcia zezwolenia na prowadzenie warsztatu związana jest z posługiwaniem się kartą warsztatową poza miejscem świadczenia usług, konieczna więc była ocena, czy powodem cofnięcia zezwolenia było posłużenie się kartą warsztatową poza miejscem świadczenia usług, czy też posłużenie się kartą warsztatową w bazie drogowej do wykonania usług, które nie mogą być wykonywane w bazie drogowej.