Skarga kasacyjna na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach 19-22 marca 2013 r. w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 lipca 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 470/14 w sprawie ze skargi J. H. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach 19-22 marca 2013 r. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. H. na rzecz Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach 19-22 marca 2013 r. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 470/14 oddalił skargę J. H. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...] - [...] marca 2013 r. (dalej: Komisja Egzaminacyjna II stopnia) z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Komisja Egzaminacyjna Nr [...] do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego w 2013 r. z siedzibą w P. uchwałą nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. stwierdziła, że skarżąca uzyskała wynik negatywny z egzaminu radcowskiego, który odbył się w dniach [...] - [...] marca 2013 r.

Z uzasadnienia tej uchwały wynika, że zdająca z pierwszej części egzaminu, stanowiącej zestaw pytań testowych uzyskała 80 punktów i otrzymała ocenę dobrą (4), z drugiej części egzaminu, poświęconej prawu karnemu otrzymała ocenę dobrą (4), z trzeciej części egzaminu radcowskiego poświęconej prawu cywilnemu uzyskała ocenę dostateczną (3), z części czwartej dotyczącej prawa gospodarczego uzyskała ocenę dostateczną (3), a z części piątej poświęconej prawu administracyjnemu uzyskała ocenę niedostateczną (2).

Powołując się na treść przepisu art. 366 ust. 1 u.r.p., Komisja Egzaminacyjna wskazała, iż zdająca uzyskała wynik negatywny z egzaminu radcowskiego.

J. H. złożyła odwołanie wnosząc o uchylenie uchwały i stwierdzenie przez Komisję Egzaminacyjną II stopnia o pozytywnym wyniku egzaminu.

Komisja Egzaminacyjna II Stopnia nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznawania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, utrzymała w mocy uchwałę z dnia [...] maja 2013 r. W podstawie rozstrzygnięcia wskazano na podstawę art. 368 ust. 1, 9 i 12 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 ze zm., dalej także: "u.r.p.") w związku z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.

W uzasadnieniu Komisja II stopnia przytoczyła opinie egzaminatorów, z którymi zgodziła się niemal w pełnym zakresie. Pierwszy z egzaminatorów, oceniając prawidłowość zastosowanych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji stwierdził, że skarżąca nie wskazała trafnie żadnego zarzutu naruszenia przepisów, tj. art. 10 § 1 k.p.a., art 105 § 1 k.p.a., art. 30 ust 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., a w szczególności art. 151 k.p.a. Zarzuty naruszenia art. 10 ust. 5 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych były przedwczesne jako niezwiązane z istotą zadania. Zarzuty wobec art. 7 i 77 §1 i 80 k.p.a. były zaś nieistotne w sprawie. Skarżąca zaproponowała błędne rozwiązanie przedstawionego zadania. Nie uchwyciła istoty problemu i nie wskazała naruszenia art. 151 k.p.a., który był kluczowy w sprawie. Po wznowieniu postępowania organ winien wydać jedną z decyzji przewidzianych w art. 151 k.p.a. Organ nie mógł, po wznowieniu postępowania, wydać od razu decyzji zwrotowej. Skarżąca nie odniosła się do problemu naruszenia prawa materialnego, jak również w zadaniu nie odniosła się do problemu wydania przez SKO wadliwej decyzji o odmowie umorzenia postępowania, której nie przewiduje procedura administracyjna. Nadto skarżąca błędnie wskazała Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej (MOPS) jako organ I instancji.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne