Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki (spr.) Protokolant asystent sędziego Paulina Marchewka po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 sierpnia 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 3415/13 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję G. I. J. H. A. R. - S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych z naruszeniem przepisów 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. W. na rzecz G. I. J. H. A. R. - S. 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., wyrokiem wydanym w dniu 29 sierpnia 2014 r. po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. W. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rolnictwie ekologicznym oddalił skargę ( sygn. akt VI SA/Wa 3415/13).
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym:
W dniach [...]-[...] listopada 2012 r. inspektorzy [...] Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w K. (w skrócie: MWIJHARS) przeprowadzili kontrolę w gospodarstwie rolnym producenta ekologicznego R. W. w zakresie prawidłowości wprowadzania do obrotu świeżych warzyw. W toku kontroli dokonano weryfikacji Faktur VAT wystawionych przez stronę w okresie od lipca 2012 r. do września 2012 r. W wyniku ich analizy ustalono, że ww. przedziale czasowym strona wprowadziła do obrotu 7775 kg i 2360 szt. warzyw o łącznej wartości 26537,18 zł. Wystawcą faktur VAT było Gospodarstwo Rolne R. W., F. [...], [...] K., a nabywcą warzyw podmiot G. Sp. z o.o. z siedzibą w D.. W fakturach VAT w kolumnie "nazwa towaru lub usługi" przy każdym produkcie zamieszczono zapis o treści "eko".
W toku kontroli strona złożyła wyjaśnienia, zgodnie z którymi do wszystkich faktur VAT były załączone specyfikacje z informacją o treści: "wszystkie produkty zawarte w ww. fakturze pochodzące z ww. gospodarstwa pochodzą z drugiego roku konwersji i mogą być sprzedawane tylko i wyłącznie z oznaczeniem drugiego roku konwersji".
W toku kontroli ustalono, że strona jest producentem ekologicznym w rozumieniu ustawy o rolnictwie ekologicznym i znajduje się pod kontrolą jednostki certyfikującej C. [...] Sp. z o. o. Strona przedłożyła certyfikat nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. wydany przez ww. jednostkę certyfikującą, z którego wynikało, że przedmiotowe warzywa były w drugim roku konwersji. Ponadto ww. certyfikat zawierał informację, że znakowanie produktów nim objętych może odnosić się do produkcji w okresie konwersji wyłącznie z zachowaniem wymogów określonych w art. 62 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008.
Ustalono także, że w dniu [...] września 2012 r. jednostka certyfikująca C. [...] Sp. z o.o. zawiesiła certyfikat nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., w związku ze stwierdzonymi w toku corocznej kontroli nieprawidłowościami oraz brakiem możliwości rozliczenia wprowadzonej do obrotu produkcji. Następnie w dniu [...] października 2012 r certyfikat został cofnięty z uwagi na fakt, że gospodarstwo nie spełniało wymagań rolnictwa ekologicznego.
W konsekwencji MWIJHARS uznał, że umieszczenie w fakturach VAT stanowiących dokumenty handlowe, przedrostka "eko" bez posiadania certyfikatu, który uprawniałby stronę do znakowania produktów jako ekologiczne, stanowiło naruszenie art. 23 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007. W ocenie organu I instancji zamieszczenie na fakturze VAT przy nazwie produktu określenia "eko", pomimo informacji zawartej w specyfikacji, że produkty te pochodzą z drugiego roku konwersji, mogło wprowadzić w błąd, co do faktycznego statusu nabywanych produktów. Stanowiło to podstawę wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia stronie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu warzyw w okresie konwersji oznakowanych jako produkty rolnictwa ekologicznego z naruszeniem art. 23-26 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007.