Skarga kasacyjna na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie dotyczącej opłaty koncesyjnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Małgorzata Rysz Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 20 maja 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 2901/13 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie dotyczącej opłaty koncesyjnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. Spółki z o.o. w W. na rzecz Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6250 Rozpowszechnianie programów telewizyjnych i radiowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 maja 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 2901/13 oddalił skargę T. P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

P. M. S.A. z siedzibą w W. (obecnie T. P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. 2 lutego 1999 r. uzyskała koncesję Nr [...] na rozpowszechnianie programu telewizyjnego po nazwą "T.".

Decyzją Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej: Przewodniczący KRRiT) nr [...] z [...] stycznia 2005 r. koncesja została zmieniona-rozszerzona o kolejną stację nadawczą. W decyzji ustalono, że opłata za zmianę (rozszerzenie) koncesji wyniosła 36.960 zł.

Spółka wnioskiem z 31 sierpnia 2012 r., na podstawie art. 145a § 1 k.p.a. i wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19 lipca 2011 r. sygn. akt P 9/09, wystąpiła o wznowienie postępowania w sprawie zmiany koncesji [...] z [...] lutego 1999 r., dokonanej decyzją [...] z [...] stycznia 2005 r., w części dotyczącej ustalenia wysokości opłaty za zmianę koncesji. Wniosła o stwierdzenie wydania z naruszeniem prawa decyzji z 26 stycznia 2005 r. oraz wskazanie okoliczności, że z powodu upływu pięcioletniego okresu od dnia doręczenia decyzji, nie ma możliwości uchylenia zaskarżonej decyzji w części i wydania w tym zakresie nowej decyzji określającej opłatę za udzielenie koncesji w wysokości 82 zł.

Przewodniczący KRRiT postanowieniem z [...] listopada 2012 r. wznowił postępowanie w sprawie zmiany koncesji w zakresie w jakim ustalona została wysokość opłaty za jej zmianę. Następnie decyzją z [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] umorzył postępowanie prowadzone na podstawie wniosku skarżącej o wznowienie postępowania. Podkreślił, że z dniem 2 lutego 2009 r. wygasła koncesja Nr [....], tym samym postępowanie stało się bezprzedmiotowe.

Strona złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Organ decyzją z [...] sierpnia 2013 r., na podstawie art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, ze zm.; dalej: u.r.t.) oraz art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję z [...] kwietnia 2013 r.

Przewodniczący KRRiT podkreślił, że decyzja zmieniająca dotyczyła koncesji, która została udzielona na 10 lat i wygasła z dniem [...] lutego 2009 r.. Podstawą umorzenia postępowania było więc wygaśnięcie decyzji, które powoduje automatyczne usunięcie jej z obrotu prawnego.

Podniósł, że zgodnie z art. 40b u.r.t. do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, o której mowa w art. 33, stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm., dalej: u.s.d.g.). Również art. 4 pkt 11 i 27 u.r.t. odsyłają do konkretnie wskazanych uregulowań ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto zgodnie z art. 52 ust. 2 u.s.d.g. w postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych organ koncesyjny zarządza przetarg jeżeli w wyniku dokonania oceny wniosków w trybie art. 36 u.r.t. liczba przedsiębiorców pozostaje większa niż liczba koncesji. W związku z tym organ uznał, iż tylko w zakresie, w jakim ustawa o radiofonii i telewizji odsyła do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej lub odwrotnie - Przewodniczący KRRiT jest zobowiązany do stosowania konkretnych przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6250 Rozpowszechnianie programów telewizyjnych i radiowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji