Skarga kasacyjna na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie dotyczącej opłaty koncesyjnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 3192/13 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie dotyczącej opłaty koncesyjnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. Spółki z o.o. w W. na rzecz Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W, wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 3192/13 oddalił skargę P. S.A. w W. (obecnie T. Sp. z o.o. w W.) na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2013 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o uchylenie decyzji zmieniającej koncesję na rozpowszechnianie programu telewizyjnego, w części ustalenia wysokości opłaty za koncesję.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Spółka uzyskała w dniu 2 lutego 1999 r. koncesję na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "T.". Koncesja została zmieniona decyzją Przewodniczącego KRRiT z dnia 5 grudnia 2001 r., poprzez rozszerzenie o kolejną stację nadawczą. W decyzji tej ustalono, że opłata za zmianę (rozszerzenie) koncesji wynosi 72.600 zł.

W związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. akt P 9/09, strona wystąpiła z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zmiany koncesji, w części dotyczącej ustalenia wysokości opłaty za zmianę koncesji. W piśmie wniesiono również o stwierdzenie wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazanie okoliczności, że z powodu upływu 5-letniego okresu od dnia doręczenia decyzji nie ma możliwości uchylenia zaskarżonej decyzji w części i wydania w tym zakresie nowej decyzji określającej opłatę za udzielenie koncesji na kwotę 82 zł.

W dniu 13 listopada 2012 r. Przewodniczący KRRiT wydał postanowienie o wznowieniu postępowania w sprawie zmiany koncesji w zakresie w jakim ustalona została wysokość opłaty za zmianę koncesji.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Przewodniczący KRRiT umorzył postępowanie prowadzone z wniosku spółki na podstawie art. 33 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r., Nr 43, poz. 226, dalej jako u.r.t.) oraz art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej: k.p.a.)

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] września 2013 r. Przewodniczący KRRiT utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] kwietnia 2013 r. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że koncesja z dnia 2 lutego 1999 r. wygasła z dniem 2 lutego 2009 r., a wraz z nią wygasła decyzja zmieniająca tę koncesję. Organ nie mógł wydać w tej sprawie rozstrzygnięcia merytorycznego, gdyż było to niemożliwe z uwagi na brak przedmiotu postępowania.

Powołując się na treść art. 40b ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r., Nr 43, poz. 226 ze zm.), dalej: u.r.t., Przewodniczący KRRiT uznał, że do postępowania koncesyjnego nie ma zastosowania cała ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), dalej: u.s.d.g., w szczególności brak jest odesłania do art. 11 tej ustawy. W związku z tym nie można uznać, że w sprawie doszło do wydania "milczącej decyzji" w trybie art. 11 ust. 9 u.s.d.g., a zatem brak było podstaw do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji w trybie art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a.

Strona 1/7