Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zabłocka Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant Paulina Marchewka po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 706/14 w sprawie ze skargi Z. S., T. S., T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G.; 2. zasądza solidarnie od Z. S., T. S., T. S. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. 1062 (tysiąc sześćdziesiąt dwa) złote tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 706/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Z. S., T. S., T. S. działających w formie: P. [...] w S. (dalej: strona) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. (w skrócie: SKO) z dnia [...] lutego 2014 r. w przedmiocie zwrotu dotacji stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...].
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W szkołach: P. Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w S., Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w S., Szkoła Policealna dla Dorosłych Nr 6 w S., prowadzonych przez Z. S., T. S., T. S. działających w formie: P. [...] w S. została przeprowadzona kontrola w zakresie prawidłowości wykorzystania i rozliczenia dotacji otrzymanej z Urzędu Miejskiego w S. za okres od maja 2009 r. do grudnia 2012 r. oraz zgodność liczby uczniów zapisanych w dokumentacji szkoły z liczbą uczniów wykazywaną do dotacji w okresie od maja 2009r. do grudnia 2012 r. Z kontroli sporządzono protokół, w którym Z. S. zakwestionowała ustalenia w zakresie uznania wydatków na wynagrodzenie dla prowadzących szkoły pełniących funkcje dyrektorów za niepodlegające rozliczeniu z dotacji oraz zastrzeżenia jako zgłoszone bez podstawy prawnej z uwagi na brak prawidłowego upoważnienia.
Organ I instancji odpowiadając na zarzuty strony co do braku uprawnienia do przeprowadzenia kontroli z uwagi, wyjaśnił, że w dniu 20 lutego 2012 r. została podjęta nowa uchwała regulująca tryb udzielania i rozliczania dotacji z budżetu Miasta S. oraz zakres i tryb kontroli prawidłowości ich wykorzystania i na jej podstawie kontrolujący przeprowadzili przedmiotową kontrolę. Jednocześnie organ I instancji wskazał, że kwota 8.068,78 zł winna zostać zwrócona, gdyż nie można rozliczyć z dotacji wynagrodzenia dla dyrektorów szkół, które nie jest w świetle ustawy wydatkiem mogącym być rozliczonym z dotacji zaś wpłacona przez stronę kwota 508,20 zł podlegała zwrotowi jako wydatkowana na reklamę, gdyż nie można uznać jej za koszt bezpośrednio związany z procesem kształcenia.
Po wszczęciu postępowania w dniu [...] listopada 2013r. Prezydent Miasta S. wydał decyzję, którą określił stronom do zwrotu kwotę 8.068,58 zł jako kwotę dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem oraz dotację niewykorzystaną w kwocie 30,72 zł wraz z odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych.
Od decyzji odwołała się strona. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. rozpatrując przedmiotową sprawę, wobec treści odwołania uznało za pozostające poza sporem, że strona zgadza się z treścią decyzji co do kwot określonych do zwrotu. Ponadto w decyzji oznaczono organ ją wydający, a także adresata, tj. osoby prowadzące dotowane szkoły a mianowicie Z. S., T. S. i T. S.. Zostało to zrobione w sposób prawidłowy i niebudzący wątpliwości, komu organ nakazuje zwrot dotacji. Z decyzji też wynikało jasno, kto jest stroną postępowania. Określenie w pkt 1 i 2 decyzji stron nie budziło wątpliwości SKO. Organ odwoławczy nadto zauważył, że brak któregoś z elementów decyzji wskazanych w art. 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267; dalej: k.p.a.) nie musi jednak oznaczać, że pismo przestaje być decyzją i staje się innego rodzaju formą działania administracji. Zauważył, że pismo zawierające rozstrzygnięcie w sprawie załatwianej w drodze decyzji jest decyzją, pomimo nieposiadania w pełni formy przewidzianej w art. 107 § 1 K.p.a., jeśli tylko zawiera minimum elementów niezbędnych dla zakwalifikowania go jako decyzji: oznaczenie organu administracji państwowej wydającego akt, wskazanie adresata aktu, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji. Zaskarżona decyzja zawiera wszystkie ww. elementy.