Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu wstępnego na aplikację radcowską
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Piotr Suchoń po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 czerwca 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 338/11 w sprawie ze skargi O. P. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu wstępnego na aplikację radcowską 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od O. P. (obecnie O. S.) na rzecz Ministra Sprawiedliwości 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego

Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., po rozpoznaniu sprawy ze skargi O. P. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu wstępnego na aplikację radcowską, uchylił zaskarżoną decyzję, stwierdził, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu oraz zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.

Relacjonując przebieg sprawy Sąd I instancji wskazał, że w dniu [...] września 2010 r. O. P. przystąpiła do egzaminu wstępnego na aplikację radcowską przed Komisją Egzaminacyjną Nr [...] do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości w Warszawie.

Uchwałą z dnia [...] września 2010 r. Komisja Egzaminacyjna, po sprawdzeniu testu kandydatki, ustaliła wynik egzaminu konkursowego na 99 punktów, co zgodnie z art. 339 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.), dalej: u.r.p., oznaczało uzyskanie negatywnego wyniku tego egzaminu.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Minister Sprawiedliwości, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 3310 ust. 3 u.r.p. utrzymał w mocy uchwałę Komisji Egzaminacyjnej. W uzasadnieniu stwierdził m.in., że test, w oparciu o który przeprowadzony był egzamin, odpowiadał kryteriom, o których mowa w art. 339 ust. 1 cyt. ustawy. W zakresie merytorycznej oceny poszczególnych pytań testowych Minister Sprawiedliwości ustosunkował się szczegółowo do podniesionych przez skarżącą argumentów i zarzutów dotyczących pytań nr 2, nr 3 oraz nr 68, uznając że negatywny wynik egzaminu skarżącej został prawidłowo ustalony.

O. P. wniosła skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. wnosząc o jej uchylenie oraz stwierdzenie niezgodności pytań testowych nr 2, nr 3 i nr 68 z wymogami przewidzianymi przez art. 339 ust. 1 u.r.p.

Sąd I instancji, uzasadniając uwzględnienie skargi, w pełni podzielił dokonaną przez Ministra Sprawiedliwości materialnoprawną ocenę co do pytań nr 2 i 3, jednakże wątpliwości Sądu wzbudziła kwestia odpowiedzi na pytanie testowe nr 68, które brzmiało: "Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa, zasądzając roszczenie uznane przez pozwanego:

A. sąd z urzędu nada wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności,

B. sąd nada wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności na wniosek powoda za zabezpieczeniem,

C. sąd nie nada wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności".

Zdaniem Sądu, wbrew twierdzeniom organu, z treści samego pytania nr 68 nie wynika jednoznacznie, że prawidłowa jest wyłącznie odpowiedź "C". Jak wyjaśnił WSA, o ile z art. 335 § 2 k.p.c. wynika niedopuszczalność nadawania rygoru natychmiastowej wykonalności - nawet za zabezpieczeniem - w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa, co jest wyrazem zasady, że Skarb Państwa jest dłużnikiem "pewnym", o tyle niedopuszczalność nadania rygoru natychmiastowej wykonalności przeciwko Skarbowi Państwa nie dotyczy wyroku zasądzającego należność pracownika w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika, o czym stanowi powołany przez skarżącą art. 4772 § 1 in fine k.p.c. Oznacza to, że w sprawach z zakresu prawa pracy wyłączenie zastosowania art. 335 § 2 k.p.c. powoduje, iż dopuszczalne jest nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności także w stosunku do pracodawców będących jednostkami organizacyjnymi Skarbu Państwa.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości