Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Finansów w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia del. WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 września 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 523/11 w sprawie ze skargi R. K. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od R. K. na rzecz Ministra Finansów kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w wyrokiem z dnia 22 września 2011 r. po rozpoznaniu skargi R. K. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie uznania czynności zajęcia ruchomości za nieskuteczną uchylił zaskarżone postanowienie oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz R. K. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Relacjonując przebieg postępowania Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...], wskazując iż wnioskodawca nie posiada uprawnień do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nieważności przedmiotowego postanowienia.

R. K. wniósł zażalenie na ww. rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej w W. Wyjaśnił, iż nie zgadza się ze stanowiskiem ww. organu, który uznał, że nie jest on stroną w postępowaniu o stwierdzenie nieważności postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - W. Wskazał, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na interes prawny lub obowiązek. Podniósł, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia w przedmiocie uznania czynności egzekucyjnej za nieskuteczną, dotyczy jego interesu prawnego, gdyż w związku z wydanym postanowieniem stwierdzającym, że dokonana przez niego czynność zajęcia ruchomości jest nieskuteczna, pracodawca nie wypłacił mu wynagrodzenia prowizyjnego za dokonaną czynność. Podniósł, że skoro nie wszczęto postępowania z jego wniosku to organ winien to uczynić z urzędu. Zaznaczył, że postanowienie z [...] listopada 2009 r. zostało wydane bez podstawy prawnej, a jego funkcjonowanie w obrocie prawnym stanowi rażące naruszenie prawa.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] Minister Finansów utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. Organ wyjaśnił, że postanowienie z dnia 30 listopada 2009 r. nr [...] uznające podjęte przez poborcę skarbowego czynności zajęcia ruchomości za nieskuteczne zostało wydane na podstawie art. 17 w związku z art. 53, art. 67, art. 97, art. 98 i art. 99 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229,poz.1954, z późn. zm.); dalej: "u.p.e.a." oraz art. 6-8 i art. 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.); dalej: "k.p.a.".

W świetle art. 17 § 1 u.p.e.a. podstawową formą rozstrzygania poszczególnych kwestii dotyczących administracyjnego postępowania egzekucyjnego jest postanowienie, na które służy zażalenie, o ile ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub kodeks postępowania administracyjnego tak stanowi. Jednocześnie - zgodnie z dyspozycją art. 18 u.p.e.a. - w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy k.p.a. Stosownie zaś do art. 126 k.p.a. przepisy art. 156-159 k.p.a. stosuje się odpowiednio do postanowień, od których przysługuje zażalenie.

Strona 1/9