Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego w Warszawie w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia niemożności decyzji dotyczącej zablokowania środków dewizowych na rachunku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie NSA Andrzej Kuba (spr.) Krystyna Anna Stec Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lipca 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 1029/06 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego w Warszawie z dnia 22 marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia niemożności decyzji dotyczącej zablokowania środków dewizowych na rachunku 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. S. na rzecz Prezesa Narodowego Banku Polskiego kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 20 lipca 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1029/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. S. na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 22 marca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego z 1979 r.

Wnioskiem z dnia 15 lutego 2002 r. J. P. wystąpił do Ministra Finansów, przekazanym następnie według właściwości do Prezesa Narodowego Banku Polskiego, o stwierdzenie nieważności decyzji o zablokowaniu rachunku cudzoziemca dewizowego. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jego ojciec T. S. zamieszkiwał w Polsce w latach 1947-1979 i zgromadził w tym okresie oszczędności, które ulokował na książeczkach oszczędnościowych PKO. W 1979 r. T. S. wyjechał na stałe do NRD, a okoliczność ta spowodowała zablokowanie jego rachunku bankowego. Nie doręczono mu decyzji w tej kwestii, natomiast w 1981 r. otrzymał pismo informacyjne, że oszczędności jego mogą być wypłacone tylko na wskazane cele. Dalej wnioskodawca wskazał, że nie jest pewne czy decyzja została w ogóle wydana, nie została bowiem nigdy T. S. doręczona. Do wniosku dołączył m.in. dokument z 24 sierpnia 1981 r., z którego wynika, że decyzją z dnia 2 czerwca 1981 r. przekazana została do NRD na rachunek T. S. kwota [...] zł.

Prezes NBP wydał dnia 14 listopada 2003 r. decyzję dewizową nr [...], którą odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Narodowego Banku Polskiego z dnia 2 czerwca 1981 r.

J. P. złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Wskazał, że nie chodzi mu o decyzję z dnia 2 czerwca 1981 r., lecz o "zdarzenie faktyczne, którego podstawy prawnej nikt dotychczas nie wyjaśnił, polegające na faktycznym pozbawieniu T. S. w nieustalonym dniu 1979 r. możliwości dysponowania pieniędzmi będącymi jego własnością".

Decyzją z dnia 30 marca 2004 r., nr [...] Prezes NBP uchylił swoją decyzję z dnia 14 listopada 2003 r. w całości i odmówił wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji Prezesa NBP z 1979 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 8 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. − Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178), powoływanej dalej jako p.d., oraz art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej k.p.a. W uzasadnieniu wskazał, że w dacie zdarzenia, tj. w 1979 r., obowiązywała ustawa dewizowa z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133), dalej u.d. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy T. S. po wyjeździe na stałe do Niemiec stał się cudzoziemcem dewizowym. Zgodnie z § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie wykonania ustawy dewizowej (Dz. U. Nr 21, poz.137) cudzoziemcy dewizowi mogli posiadać rachunki bankowe w NBP lub bankach uprawnionych. Rachunki te mogły być wolne, zablokowane i specjalne. Rachunek T. S. był rachunkiem zablokowanym. Przepisy prawa dewizowego z 1952 r. nie przewidywały procedury przekształcania rachunku w trybie administracyjnym i wydawania w tej sprawie decyzji indywidualnej. Rachunek stał się zablokowany z mocy ustawy i nie była wydana w tej sprawie decyzja. Z uwagi na brak decyzji nie ma podstaw do wszczęcia postępowania o stwierdzenie jej nieważności. Organ pouczył o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Strona 1/10