Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Włoch Protokolant asystent sędziego Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Spółki z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1805/16 w sprawie ze skargi M. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności w części zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 marca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1805/16 oddalił skargę M. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności w części zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że skarżąca uzyskała na podstawie art. 16 ust. 1, 7, 8 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123 poz. 600 ze zm.) zezwolenie nr [...] z dnia 5 października 1999 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (KSSE). W punkcie I zezwolenia wskazano, że udziela się go do dnia 8 sierpnia 2016 r. W dalszej części zezwolenia wskazano warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie KSSE. Minister Gospodarki decyzją nr [...] z dnia 13 lutego 2006 r. (dalej: decyzja zmieniająca lub konwertująca) wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267; dalej: k.p.a.) oraz art. 16 ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w zw. z art. 6 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm. - dalej ustawa zmieniająca z 2003 r.) zmienił ww. zezwolenie uwzględniając wniosek skarżącej w całości.
Następnie pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. skarżąca powołując się na art. 157 § 1 i § 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wniosła o stwierdzenie nieważności zezwolenia nr [...] z dnia 5 października 1999 r. skonwertowanego decyzją Ministra Gospodarki z dnia 13 lutego 2006 r. w części dotyczącej punktu I zezwolenia, w którym stwierdzono, iż zezwolenia udziela się do dnia 8 sierpnia 2016 r. Zezwoleniu oraz decyzji je zmieniającej (konwertującej) skarżąca zarzuciła "utrzymanie w treści zezwolenia - bez podstawy prawnej", sprzecznie z art. 19 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej z 2003 r. - punktu I zezwolenia wyznaczającego okres obowiązywania zezwolenia krótszy niż okres, na jaki została ustanowiona specjalna strefa ekonomiczna, pomimo zrównania ex lege sytuacji prawnej strony posiadającej skonwertowane zezwolenie wydane przed 1 stycznia
2001 r. z sytuacją prawną przedsiębiorców posiadających zezwolenia wydane po 1 stycznia 2001 r. na okres, na jaki specjalna strefa ekonomiczna została ustanowiona. W uzasadnieniu podniosła, że wejście w życie ustaw nowelizujących, tj. ustawy z 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 1228 ze zm.), jak również ustawy zmieniającej z 2003 r. oraz fakt uzyskania decyzji zmieniającej przeniosło spółkę do reżimu prawnego zasad udzielania pomocy publicznej obowiązującego od 1 stycznia 2001 r. ze wszystkimi tego konsekwencjami, tj. przede wszystkim z uwzględnieniem zasady wynikającej z art. 19 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, iż zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona KSSE, a nie 8 sierpnia 2016 r., jak wynika to z punktu I zezwolenia. Utrzymanie w jego treści punktu I miało miejsce bez podstawy prawnej, bowiem wbrew art. 19 ust. 1 powoływanej ustawy w dalszym ciągu stosowana jest do skarżącej nieobowiązująca i nieznajdująca już zastosowania norma wynikająca z art. 16 ust. 9 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Skarżąca podkreśliła, że zmiana zezwolenia nie objęła całości zezwolenia, w tym jego punktu I.