Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędziowie NSA Gabriela Jyż (spr.) Andrzej Skoczylas Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Gminy M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Ke 234/14 w sprawie ze skargi Gminy M. G. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie ustalenia warunków i trybu finansowania zadań sprzyjających rozwojowi sportu na terenie gminy 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...]; 3. zasądza od Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. na rzecz Gminy M. G. 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. oddalił skargę Gminy M. G. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] lutego 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie ustalenia warunków i trybu finansowania zadań sprzyjających rozwojowi sportu na terenie gminy.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
objętą skargą uchwałą RIO w K. stwierdziła nieważność uchwały Rady Gminy M. G. z dnia [...] grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia warunków i trybu finansowania zadań sprzyjających rozwojowi sportu na terenie Gminy z uwagi na naruszenie art. 221 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.) oraz art. 27 ust. 2 i art. 28 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127 poz. 857 ze zm.). Organ wskazał, że uchwała Rady Gminy w § 2 określała pojęcie "klubu sportowego", w § 3 cele publiczne z zakresu sportu, które Gmina zamierzała osiągnąć, zaś w § 5 określała przykładowe przeznaczenie dotacji celowej, która mogła zostać przyznana klubowi sportowemu. Inne uregulowania uchwały dotyczyły kosztów, jakie nie mogły być finansowane z dotacji celowej. Wskazał również, że stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną. Zgodnie zaś z art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (j. t. Dz. U z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 ze zm.) sfera zadań publicznych obejmuje zadania w zakresie wspierania i upowszechniania kultury fizycznej. RIO uznało, że sfera zadań publicznych określona w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie obejmująca wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej zawiera zadania związane z realizacją celów publicznych z zakresu sportu określone w uchwale Rady Gminy. Określenie w uchwale zadań objętych sferą określoną w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie naruszało w ocenie RIO art. 221 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym uchwała organu stanowiącego może dotyczyć jedynie trybu dotowania zadań innego rodzaju niż zadania pożytku publicznego. Wobec tego, że przedmiotowe dofinansowanie dotyczyło zakresu pożytku publicznego i zostało uregulowane w przepisach powszechnie obowiązujących, nie można było dodatkowo regulować trybu postępowania o udzielenie dotacji na realizację zadania pożytku publicznego w drodze uchwały organu stanowiącego. Organ wskazał ponadto, że art. 27 ust. 2 i art. 28 ustawy o sporcie nie dawały podstaw prawnych do podjęcia uchwały jak uczyniła to Rada Gminy.
Oddalając skargę Sąd I instancji wskazał, że z literalnego brzmienia art. 221 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, wynika w sposób jasny, iż zlecenie zadnia i udzielnie dotacji celowych następuje zgodnie z przepisami ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, a tylko, jeśli dotyczy innych zadań niż określone w tej ustawie, zlecenie zadania i udzielenie dotacji nastąpi na podstawie umowy jednostki samorządu terytorialnego z podmiotem, o którym mowa w ust. 1 powołanego przepisu. W ocenie Sądu I instancji oznacza to, że w sytuacji, gdy zadanie publiczne nie będzie mieściło się w katalogu zadań określonych ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, wówczas zastosowanie mieć będzie tryb postępowania określony w art. 221 ust. 4 ustawy o finansach publicznych.