Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant asystent sędziego Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Zagranicznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 2240/13 w sprawie ze skargi Gminy Wrocław na decyzję Ministra Spraw Zagranicznych z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Spraw Zagranicznych na rzecz Gminy Wrocław 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 18 marca 2014 r. uchylił objętą skargą Gminy W. decyzję Ministra Spraw Zagranicznych z dnia [...] lipca 2013 r. w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] maja 2013 r. Stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz orzekł o kosztach postępowania.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
w dniu 2 października 2007 r. została zawarta pomiędzy Gminą W. a Ministrem Spraw Zagranicznych umowa dotacji na realizację zadania publicznego pod nazwą "Polsko-Ukraińskie Forum samorządowe EURO 2012".
Po zakończeniu realizacji zadania przez Gminę, Ministerstwo Spraw Zagranicznych przeprowadziło kontrolę prawidłowości rozliczenia dotacji w oparciu o sprawozdanie końcowe z wykonania zadania publicznego. W wyniku zaakceptowania sprawozdania końcowego i stwierdzenia obowiązku zwrotu przez Gminę W. części niewykorzystanej dotacji oraz części dotacji wykorzystanej niezgodnie z warunkami umowy, gdzie kwoty należnego zwrotu były korygowane przez Ministerstwo w związku z zakwestionowaniem rozliczenia dotacji przez Gminę, ustalono, że zwrotowi podlegały kwoty: 28.489,48 zł z tytułu niewykorzystanej części dotacji wraz z odsetkami; 13,00 zł z tytułu odsetek od nieterminowo zwróconej niewykorzystanej części dotacji; 683,62 zł z tytułu niewykorzystanych odsetek narosłych od dotacji wraz z odsetkami oraz 21.452,23 zł tytułem wykorzystania dotacji niezgodnie z warunkami umowy.
W dniu 21 listopada 2012 r. Gmina W. zwróciła się z wnioskiem o umorzenie odsetek od kwoty 28.489,49 zł z tytułu niewykorzystanej części dotacji oraz od kwoty 683,62 zł z tytułu niewykorzystanych odsetek narosłych od dotacji naliczanych w wysokości jak dla zaległości podatkowych od dnia 16 stycznia 2008 r.
W piśmie z dnia 17 grudnia 2012 r. Ministerstwo stwierdziło, że Gmina nie dokonała zwrotu kwoty głównej na konto organu, co uniemożliwiało ustalenie kwoty odsetek które można było umorzyć. Stwierdzono również, że Gmina nie wykazał przesłanek ustawowych, wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), umożliwiających wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego umorzenia odsetek. Organ ponadto zwrócił się do Gminy o dokonanie wpłaty kwoty głównej oraz odsetek od tej kwoty.
Gmina W. w dniu 20 grudnia 2012 r. dokonała wpłaty kwoty 50.638,33 zł, a następnie w dniu 26 lutego 2013 r. złożyła uzupełniony wniosek o umorzenie odsetek.
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Minister Spraw Zagranicznych określił obowiązek zwrotu przez Gminę W. kwoty 18.081,00 zł - odsetek od kwoty głównej 28 489,49 zł z tytułu niewykorzystanej części dotacji oraz od kwoty 683,62 zł tytułem niewykorzystanych odsetek narosłych od dotacji naliczanych jak dla zaległości podatkowych od dnia 16 stycznia 2008 r. do dnia 20 grudnia 2012 r. wynikających z rozliczenia umowy dotacji, wskazując w podstawie prawnej art. 61 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 60 pkt 1 oraz art. 169 ust. 6 ustawy o finansach publicznych. W uzasadnieniu Minister wskazał, że Gmina nie wykazała spełnienia przesłanek wskazanych w art. 56 ust. 1 pkt. 5 ustawy o finansach publicznych. W ocenie organu skarżąca nie wykazała ważnego interesu dłużnika, jak również elementów, które świadczyłyby, że odstąpienie od dochodzenia należnych MSZ odsetek wiązałoby się z interesem publicznym, opisała bowiem we wniosku jedynie korzyści ze zrealizowanego projektu, a także długotrwały proces akceptacji sprawozdania końcowego z realizacji projektu.