Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz Protokolant Sebastian Gajewski po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Miasta Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2615/10 w sprawie ze skargi Miasta Ł. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od miasta Ł. na rzecz Ministra Finansów kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2615/10, oddalił skargę Miasta Ł. na decyzję Ministra Finansów z [...] września 2010 r., nr [...], o zwrocie do budżetu dotacji celowych pobranych w nadmiernej wysokości, w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 września 2008 r. w łącznej kwocie 12.947.751,00 zł wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd pierwszej instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Decyzją z [...] czerwca 2010 r., nr [...], Wojewoda Ł. zobowiązał Miasto Ł. do zwrotu dotacji celowych udzielonych w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 września 2008 r. w łącznej kwocie 12.947.751 zł udzielonych z budżetu państwa na podstawie art. 87 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966 ze zm.) na dofinansowanie kosztów utrzymania mieszkańców skierowanych do domów pomocy społecznej w drodze decyzji administracyjnych wydanych przed dniem 1 stycznia 2004 r., umieszczonych w domach pomocy społecznej prowadzonych przez W. P. i J. O. Wojewoda stwierdził, że Miasto zleciło wykonanie zadań z zakresu pomocy społecznej m.in. dwóm osobom fizycznym - W. P. i J. O., które nie były podmiotami uprawnionymi do otrzymania takiego zlecenia. Osoby fizyczne, którym zlecano wykonywanie zadań z zakresu pomocy społecznej na podstawie art. 12a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1994 r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) utraciły uprawnienie do przyjmowania tych zleceń z dniem 1 maja 2004 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.).
W odwołaniu Miasto Ł. wskazało, że dotacje pobrało w należytej wysokości zgodnie z ustawą i zużyło w całości zgodnie z przeznaczeniem.
Decyzją z [...] września 2010 r. Minister Finansów utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
W ocenie Ministra wykorzystanie dotacji na cel, na który została przyznana nie daje podstaw do stwierdzenia, że nie podlega ona zwrotowi, jako pobrana w nadmiernej wysokości. Wyjaśnił, że Miasto Ł. z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej zlecało wykonanie zdania polegającego na prowadzeniu ponadgminnych domów pomocy społecznej podmiotom do tego nieuprawnionym i przekazywało im część dotacji z budżetu państwa.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. Miasto Ł. wniosło o uchylenie decyzji obu instancji w części zobowiązującej do zwrotu dotacji w kwocie 12.947.751,00 zł i zasądzenie kosztów postępowania sądowego.