Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1086/16 w sprawie ze skargi [A.] Sp. z o.o. w K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [A.] Sp. z o.o. w K. na rzecz Ministra Infrastruktury 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 17 października 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1086/16, oddalił w całości skargę [A.] Sp. z o.o. w K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych.
Sąd I instancji orzekał w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W wyniku kontroli wykonania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych przeprowadzonej w dniu [...] sierpnia 2015 r. w lokalu przy ul. C. [...] w M., zajmowanym przez [A.] Sp. z o.o. w K. (dalej: skarżąca, Spółka) ujawniono 44 odbiorniki telewizyjne do których podłączone były dekodery [...], będące w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu. Uruchomienie odbiorników celem stwierdzenia technicznej możliwości dostosowania do odbioru programu nie było możliwe z powodu obecności gości w domkach letniskowych znajdujących się pod kontrolowanym adresem. Okres używania odbiorników (trzy miesiące) ustalono na podstawie ustnego oświadczenia E.W., w obecności której odbyła się kontrola i która podpisała protokół.
W toku postępowania skarżąca podniosła, że w każdym domku wczasowym przygotowane jest gniazdo telewizyjne, odbiornik udostępniany jest za odrębną opłatą, a w dniu kontroli wynajętych było 11 odbiorników telewizyjnych. Spółka wniosła o przesłuchanie w charakterze świadka E.W. i U.W. na okoliczność ile faktycznie odbiorników telewizyjnych było wykorzystanych przez wczasowiczów w dniu kontroli, na jakich zasadach oraz w jakim okresie w roku kalendarzowym odbiorniki telewizyjne są udostępniane wczasowiczom. Organ I instancji nie uwzględnił tego wniosku dowodowego uznając, iż jest nieuzasadniony.
Dyrektor Centrum Obsługi Finansowej Poczty Polskiej S.A. (organ I instancji) decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. ustalił Spółce opłatę w kwocie 28 380,00 zł za używanie 44 niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych.
Zaskarżoną decyzją Minister Infrastruktury i Budownictwa (organ II instancji), działając na podstawie art. 5 ust. 1 i 3 oraz art. 7 ust. 7 ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1204, w skrócie: u.opł.abon.) oraz art. 138 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., w skrócie: k.p.a.) uchylił decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z art. 7 ust. 6 u.opł.abon., w przypadku stwierdzenia używania niezarejestrowanych odbiorników kierownik jednostki operatora wyznaczonego wydaje decyzję, w której nakazuje rejestrację odbiorników oraz ustala opłatę za używanie niezarejestrowanych odbiorników. Wysokość tej opłaty wynika wprost z treści art. 5 ust. 3 cyt. ustawy, opłata ta jest stała i stanowi trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej obowiązującej w dniu stwierdzenia używania niezarejestrowanych odbiorników. W tej sprawie organ I instancji pomimo że ustalił, że Spółka posiadała wskazaną w protokole i oświadczeniu ilość odbiorników, jak również że są one w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, błędnie wydał decyzję bez nakazu ich rejestracji. Jest niejednoznaczne i może wskazywać na brak obowiązku rejestracji odbiorników telewizyjnych użytkowanych w domkach letniskowych.