Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Grzegorz Wałejko po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2021 r., sygn. akt VI SA/Wa 2534/20 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] Sp. z o.o. w [...] na rzecz Głównego Inspektora Farmaceutycznego [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 9 marca 2021 r., sygn. akt VI SA/Wa 2534/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę [...] Sp. z o.o. w [...] (dalej: Spółka, skarżąca) na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego (dalej: GIF) z [...] września 2020 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego (dalej: PWIF) z [...] września 2015 r. cofającej zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.
Sąd pierwszej instancji przyjął za podstawę wyrokowania następujące ustalenia:
PWIF udzielił [...] listopada 2013 r. zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej o nazwie [...] zlokalizowanej w [...] przy ul. [...].
Decyzją z [...] września 2015 r. PWIF cofnął powyższe zezwolenie z powodu:
1) udaremnienia 22 stycznia 2015 r. wykonania w aptece czynności kontrolnych;
2) niezastosowania się przez skarżącą do wezwania PWIF z 30 stycznia 2015 r. do złożenia uwierzytelnionych: rejestru faktur VAT zakupu, faktur niekorygujących (w cenach zakupu), rejestru wszystkich dokumentów sprzedaży, zestawienia dokumentów finansowych za okres od 1 stycznia 2012 r. do dnia doręczenia wezwania;
3) niezastosowania się przez Kierownika apteki do wezwania WIF z 19 marca 2015 r. do złożenia na piśmie i w wersji elektronicznej: wydruków kart zakupu wymienionych w wezwaniu produktów leczniczych oraz wydruków operacji przychodu i rozchodu tych produktów za okres od 1 stycznia 2012 r. do dnia doręczenia wezwania.
Decyzja ta wobec niezłożenia od niej odwołania stała się ostateczna.
Pismem z 20 września 2018 r. Spółka wystąpiła do GIF o stwierdzenie nieważności w całości ostatecznej decyzji PWIF cofającej zezwolenie. We wniosku podniesiono, że decyzja PWIF została wydana z rażącym naruszeniem art. 103 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 122c ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 944, ze zm., dalej: "p.f."), art. 201 § 1, art. 205 § 2 i art. 208 § 1-3 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm., dalej: "k.s.h."), art. 6, art. 7, art. 8 i art. 10 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "k.p.a."), art. 7 Konstytucji RP, art. 96 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm., dalej "k.c.").
W ocenie Spółki decyzja PWIF rażąco narusza art. 103 ust. 2 pkt 2 p.f., ponieważ przepis ten pozwala na cofnięcie zezwolenia tylko w sytuacji, gdy są uniemożliwiane lub utrudniane, pomimo wcześniejszego uprzedzenia, czynności służbowe inspektorów farmaceutycznych. Nie można uznać za skuteczne powiadomienia telefonicznego nieustalonej osoby w aptece o konieczności obecności następnego dnia kierownika apteki przy planowanych czynnościach kontrolnych. O planowanej kontroli powinien być zgodnie z przepisami k.s.h. powiadomiony zarząd Spółki (prowadzącej aptekę), a nie apteka.