Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin-Niebuszewo w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 215/21 w sprawie ze skarg Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin-Niebuszewo w Szczecinie na: - uchwałę Rady Miasta Szczecin z dnia 22 września 2020 r. nr XXI/661/20 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania na drogach publicznych Miasta Szczecin oraz sposobu ich pobierania; - uchwałę Rady Miasta Szczecin z dnia 26 stycznia 2021 r. nr XXV/739/21 w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania na drogach publicznych Miasta Szczecin oraz sposobu ich pobierania oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 13 maja
2021 r., sygn. akt I SA/Sz 215/21, oddalił skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin-Niebuszewo w Szczecinie na: uchwałę Rady Miasta Szczecina z dnia 22 września 2020 r. nr XXI/661/20 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania na drogach publicznych Miasta Szczecin oraz sposobu ich pobierania oraz uchwałę Rady Miasta Szczecina z dnia 26 stycznia 2021 r. nr XXV/739/21 w przedmiocie zmiany uchwały nr XXI/661/20.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że Prokurator Rejonowy Prokuratury Rejonowej Szczecin - Niebuszewo złożył na uchwałę Rady Miasta Szczecina z dnia 22 września 2020 r. nr XXI/661/20 skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, zarzucając jej naruszenie:
1. art. 2 Konstytucji RP w zw. z § 131 ust. 1 w zw. z § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2016 r. poz. 283, powoływanego dalej jako z.t.p.), przez niedostateczne uzasadnienie uchwały w zakresie wysokości podwyższenia opłat jednorazowych w podstrefie A i B, opłaty za abonament miesięczny w podstrefie A i B, opłat zryczałtowanych i opłaty dodatkowej za niewniesienie opłaty za postój pojazdu, w zakresie wysokości abonamentu na określoną liczbę dni roboczych oraz znacznego rozszerzenia obszaru Strefy Płatnego Parkowania, w wyniku czego doszło do naruszenia zasady demokratycznego państwa prawnego, zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz zasady "dobrej legislacji", bowiem nie jest możliwe ustalenie powodów dokonanych zmian i wprowadzonych regulacji;
2. art. 7, art. 2, art. 94, art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm., powoływanej dalej jako u.s.g.), art. 13b ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470 ze zm., powoływanej dalej jako u.d.p.), poprzez ustanowienie w § 4 ust. 2 pkt 1 i § 5 ust. 9 załącznika nr 5 do uchwały, wbrew zasadzie równości, abonamentu miesięcznego oraz opłaty zryczałtowanej dla posiadaczy pojazdów hybrydowych jedynie dla osób fizycznych rozliczających podatek dochodowy od osób fizycznych w mieście Szczecin;
3. art. 7, art. 94 Konstytucji RP, art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. oraz art. 13b ust. 4 u.d.p., poprzez określenie w § 7 załącznika nr 5 do uchwały, stanowiącego Regulamin Strefy Płatnego Parkowania, trybu reklamacyjnego, tj. wskazanie, że podmiot, któremu powierzono administrowanie Strefą Płatnego Parkowania (dalej "SPP") rozpatruje reklamacje związane z funkcjonowaniem SPP;
4. art. 7, art. 94 Konstytucji RP, art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g., art. 13f ust. 1 u.d.p., poprzez określenie w § 6 ust. 13 załącznika nr 5 do uchwały, iż błędnie wprowadzona podstrefa lub numer rejestracyjny pojazdu przy dokonaniu płatności oznacza niewniesienie opłaty za postój, co w konsekwencji doprowadziło do rozszerzenia obowiązku wniesienia opłaty dodatkowej na sytuacje, gdy opłata za postój została wniesiona w rzeczywistości, lecz dowód na potwierdzenie spełnienia tego obowiązku nie został sporządzony w prawidłowy sposób.