Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Gospodarki w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Sp. z o.o. w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1807/17 w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w N. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od M. Sp. z o.o. w N. na rzecz Ministra Przedsiębiorczości i Technologii 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6046 Inne koncesje i zezwolenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki
Uzasadnienie strona 1/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 listopada 2017 r. oddalił skargę M. Sp. z o.o. z siedzibą w N. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Sąd I instancji orzekał w oparciu o ustalony stan faktyczny:

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. Minister, działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 17 grudnia 2013 r., którą na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.; dalej: u.s.s.e.) w związku z art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. nie stwierdził wygaśnięcia, na wniosek Spółki z dnia [...] października 2013 r., zezwolenia Nr [...] z dnia [...].10.2005 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Krakowski Park Technologiczny, zmienionego decyzjami Ministra Nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. oraz Nr [...] z dnia [...] maja 2010 r. (na mocy tego zezwolenia Spółka zobowiązała się do poniesienia wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 100 000 000 Euro w terminie do [...].12.2010 r. oraz utworzenia co najmniej 650 nowych miejsc pracy do [...].12.2013 r. i utrzymania zatrudnienia na ww. poziomie do [...].12.2018 r.). Zdaniem Ministra nie można uznać, że z uwagi na rezygnację z zezwolenia stało się ono bezprzedmiotowe, a z chwilą złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia Spółka zwolniła się z obowiązków wynikających z zezwolenia. W sytuacji gdy Spółka skorzystała z przywileju, jakim jest pomoc publiczna z tytułu działalności w strefie, na Spółce spoczywają obowiązki wynikające z tego zezwolenia, a skoro istnieje obowiązek, brak jest podstaw do przyjęcia, iż spełnione są wszystkie przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, o których mowa w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 19 ust. 5 u.s.s.e., tj. przesłanka bezprzedmiotowości decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 grudnia 2014 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2890/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. Spółki z o.o. w N. (dalej: Spółka) na decyzję Ministra Gospodarki (dalej: Minister) z dnia [...] kwietnia 2014 r. o odmowie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, uchylił zaskarżoną decyzję, stwierdził, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu oraz orzekł o kosztach postępowania sądowego.

WSA uchylił zaskarżoną decyzję, uznając, że została ona wydana z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa materialnego. Sąd wskazał, że stosownie do art. 19 ust. 5 u.s.s.e. na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. Zdaniem Sądu art. 19 ust. 5 ustawy nie stanowi samodzielnej podstawy orzekania przez organ w takim przypadku, ale znajdzie tu zastosowanie także art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., co oznacza, że o wygaśnięciu decyzji (zezwolenia) organ może orzec, jeśli decyzja stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji, albo nakazuje przepis prawa, albo orzeczenie takie leży w interesie społecznym lub w interesie strony. Sąd uznał, że art. 19 ust. 5 u.s.s.e. stanowi przepis szczególny, nakazujący stwierdzić wygaśniecie decyzji (zezwolenia), co następuje w trybie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6046 Inne koncesje i zezwolenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki