Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Gabriela Jyż Protokolant Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1668/17 w sprawie ze skargi P.N. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie obowiązków informacyjnych oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 22 lutego 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1668/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P.N. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z [...] maja 2017 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie obowiązków informacyjnych.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, a także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zarzucił:
I. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa procesowego mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 151 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i oddalenie skargi, będące wynikiem uznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, że w sprawie nie doszło do naruszenia przez Komisję Nadzoru Finansowego:
1. art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 615; dalej "ustawa zmieniająca") w związku z art. 96 ust. 1h i ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1983 ze zm.; dalej "ustawa o ofercie publicznej"; w brzmieniu po 4 czerwca 2016 r.) poprzez oparcie decyzji o przepisy sprzed nowelizacji, bez dokładnego rozstrzygnięcia, czy kara wymierzona skarżącemu kasacyjnie byłaby dla niego względniejsza, pomijając następujące przesłanki wymiaru kary:
- sytuację finansową podmiotu, na który nakładana jest kara, co jest bezwzględnym obowiązkiem organu, a także skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez podmiot, który dopuścił się naruszenia, lub podmiot, w którego imieniu lub interesie działał podmiot, który dopuścił się naruszenia, straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem, nie podejmując próby dokonania tych ustaleń i przyjmując z góry, że nie da się ich ustalić.
2. art. 97 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej "k.p.a.") poprzez niezastosowanie i w konsekwencji niezawieszenie postępowania, w sytuacji gdy rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie uzależnione jest od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, tj. zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego ws. nałożenia na spółkę A. S.A. kary wskazanej w art. 96 ust. 1 pkt 1 ustawy o ofercie publicznej, toczącej się aktualnie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (sygn. akt II GSK 912/18), od wyniku której zależy możliwość nałożenia kary na członka zarządu tej spółki;
3. art. 7, 77, i art. 80 k.p.a. przejawiające się niekompletnym i nierzetelnym zebraniem materiału dowodowego i jego dowolną oceną, co miało niewątpliwie wpływ na wynik przedmiotowego postępowania, tj.: