Skarga o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem NSA w sprawie ze skargi kasacyjnej K. L. i F. W. od wyroku WSA w W. sygn. akt IV SA/Wa 1707/10 w sprawie ze skarg K. L. i F. W. na decyzje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rybołówstwie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędziowie NSA Andrzej Kisielewicz Krystyna Anna Stec (spr.) Protokolant Beata Cisek - Chojnacka po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi K. L., F. W. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2012 r. sygn. akt II GSK 284/11 w sprawie ze skargi kasacyjnej K. L. i F. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 1707/10 w sprawie ze skarg K. L. i F. W. na decyzje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rybołówstwie 1. uchyla w całości wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt II GSK 284/11 oraz poprzedzający go wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 października 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1707/10 i postępowanie sądowe umarza; 2. zasądza od Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej solidarnie na rzecz K. L. i F. W. 9634 (dziewięć tysięcy sześćset trzydzieści cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt II GSK 284/11, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną K. L., F. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 1707/10 w sprawie ze skarg K. L. i F. W. na decyzje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rybołówstwie, na podstawie § 2 pkt 22 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia przepisów o rybołówstwie (Dz. U. Nr 76, poz. 671).

W piśmie z dnia 23 czerwca 2015 r. K. L. i F. W. złożyli skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego powyższym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), podając jako podstawę wznowienia wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt K 31/13, zgodnie z którym § 2 - § 5 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 2005 r. w zakresie, w jakim określają dolne granice kar pieniężnych, są niezgodne z art. 63 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574 ze zm.) w zw. z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji.

Skarżący wnieśli o uchylenie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w całości oraz uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 1707/10 i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania w obu instancjach oraz kosztów postępowania wznowieniowego.

Uzasadniając skargę o wznowienie postępowania, skarżący podkreślili, że Trybunał Konstytucyjny uznał, iż w ustawie o rybołówstwie nie została ustanowiona dolna granica kar, zaś minister, ustalając w rozporządzeniu z dnia 21 kwietnia 2005 r. dolne stawki kar, spowodował, że w przypadku stwierdzenia określonego naruszenia, organ wymierzający karę nie może nałożyć kary w wysokości niższej niż przewidziana w rozporządzeniu. W konsekwencji uniemożliwił realne stosowanie kryterium szkodliwości czynu. Zgodnie z upoważnieniem zawartym w art. 63 ust. 4 ustawy o rybołówstwie, minister miał jedynie "zróżnicować" kary przewidziane w ustawę, co nie może być odczytane, jako upoważnienie do "zaostrzenia" regulacji w stosunku do stanu prawnego wynikającego z decyzji ustawodawcy. Regulacja zawarta w rozporządzeniu z 2005 r., w ocenie Trybunału, pogarsza sytuację podmiotu: ustanawia dolny pułap odpowiedzialności, podczas gdy w ustawie takiego pułapu brak.

Odpowiedź na skargę kasacyjną złożył Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej - wskazując rozporządzenie Prezesa rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1909). Organ wniósł o uchylenie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2012 r. oraz uchylenie wyroku WSA w W. z dnia 28 października 2010 r. o umorzenie postępowania i zasądzenie kosztów postępowania.

Strona 1/3