Skarga kasacyjna na decyzję Komendanta Stołecznego Policji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka Protokolant Piotr Mikucki po rozpoznaniu w dniu 28 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. S. d. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2012/10 w sprawie ze skargi R. S. d. H. na decyzję Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 lutego 2011 r. o sygnaturze VI SA/Wa 2012/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] na decyzję Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej. Decyzja ta utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Sąd I instancji przyjął, że nałożenie na stronę kary pieniężnej w wysokości [...] zł było uzasadnione. Nałożona kara została wymierzona w związku z tym, że w dniu 13 lutego 2010 r. w Warszawie przeprowadzono kontrolę drogową pojazdu marki [...] kierowanego przez [...] . Stwierdzono, że pojazd wyposażony był w urządzenie techniczne w postaci banneru, umieszczonego na dachu pojazdu, na którym widniał napis E. oraz drogomierz C. nr fabryczny [...], a kierujący pojazdem przedstawił wypis o nr [...] z licencji nr[...]na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób udzielonej skarżącemu na działalność pod firmą [...] . W powyższej wymierzonej karze mieści się kwota [...] zł z tytułu naruszenia zakazu umieszczania i używania w pojeździe taksometru oraz kwota [...] zł z tytułu zakazu umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych a wykonywany był przewóz okazjonalny w krajowym transporcie drogowym pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą. Wynika to z art. 18 ust. 5 lit. a/ i c/, art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) i z pkt 2.9.1 oraz 2.9.3 załącznika do tej ustawy.

W ocenie Sądu I instancji okazana licencja nie spełniała warunków określonych w art. 6 ust. 4 powyższej ustawy na wykonywanie transportu drogowego taksówką a uprawniała wyłącznie do wykonywania przewozów okazjonalnych zdefiniowanych w art. 4 pkt 11 ustawy. W związku z tym, że w pojeździe umieszczono taksometr zaś na dachu lampy i oznaczenia z nazwą, adresem lub telefonem przedsiębiorcy, a to cechy charakterystyczne dla pojazdów służących do świadczenia usług przewozu osób w ramach licencji "taksówkowej" i nałożenie kary było uzasadnione. Przeprowadzone dowody w postaci dokumentacji fotograficznej pojazdu, kopie okazanych dokumentów w tym wydruki z paragonów fiskalnych, protokół przesłuchania świadka - kierowcy jak też książka kasy rejestrującej były dostateczne do oceny o wymierzeniu kary.

Nie podzielił Sąd I instancji oceny, że urządzenie umieszczone w pojeździe było drogomierzem a nie taksometrem skoro służyło do wyliczenia należności za wykonywany tym pojazdem kurs. Podobnie nie podzielił zarzutów co do naruszenia przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących ochrony konkurencji. Oznacza to, że skoro przedsiębiorcy mają równe prawa w doborze formy prawnej wykonywanej działalności gospodarczej to zasada wolności nie jest naruszana. Powyższe podstawy przyczyniły się do nieuwzględnienia skargi złożonej przez stronę skarżącą.

W skardze kasacyjnej [...] zaskarżył w całości wyrok zarzucając naruszenie prawa materialnego i procesowego. Domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i wydania orzeczenia reformatoryjnego w trybie art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) poprzez uchylenie decyzji obu instancji względnie przekazania sprawy Sądowi I instancji z uwzględnieniem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych. Powołując się na naruszenie prawa materialnego zarzucił błędną wykładnię art. 4 pkt 11 art. 18 ust. 5 lit. a/ i c/ wyżej cytowanej ustawy o transporcie drogowym, art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.); art. 2 i 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także szeroko rozumianych przepisów rozporządzenia nr 1/2003/WE Rady Europy dotyczących ochrony konkurencji. Naruszenie zaś przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Chodzi o art. 6 i 107 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji