Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 494/18 w sprawie ze skargi [A.] we W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [A.] we W. na rzecz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji) wyrokiem z 17 października 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 494/18 oddalił skargę [A.] we W. (dalej: skarżąca) na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Prezes NFZ) z [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Dyrektor Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Dyrektor OW NFZ) decyzją z [...] kwietnia 2017 r., działając na podstawie art. 109 ust. 1 i 4 oraz art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1793 ze zm., dalej jako: ustawa o świadczeniach lub u.ś.o.z.) stwierdził, że M.B. (dalej: zainteresowany, uczestnik postepowania) podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonania umów o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, dalej jako: k.c.), zawartych ze skarżącą w okresie: od 18 marca do 30 czerwca 2007 r., od 6 października 2007 r. do 31 stycznia 2008 r., od 1 lutego do 15 lipca 2008 r.,od 1 października 2008 r. do 15 lutego 2009 r., od 16 lutego do 30 czerwca 2009 r., od 1 października 2009 r. do 28 lutego 2010 r., od 15 lutego do 30 czerwca 2010 r., od 1 marca do 10 lipca 2010 r.

Zaskarżoną decyzją Prezes NFZ utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji uznając za prawidłowe ustalenie, że zainteresowany zawarł ze skarżącą umowy nazwane "umowami o dzieło", które w istocie były umowami o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. i z tego tytułu podlegał obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. W ocenie organu zainteresowany realizując umowy, których przedmiotem było opracowanie i wygłoszenie cyklu wykładów pt.: "Rachunek kosztów", "Rachunkowość zarządcza. Budżetowanie i kontrola", "Systemy informatyczne w rachunkowości", "Podstawy rachunku kosztów i rachunkowości zarządczej. Rachunkowość finansowa" wykonywał obowiązki, które mieszczą się w ramach typowych akademickich prac edukacyjnych zmierzających najpierw do opracowania, a następnie wykonania programu nauczania i które nie prowadzą do indywidualnie oznaczonego, samoistnego i niezależnego wyniku w postaci dzieła (rezultatu).

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem skarżąca wniosła skargę, w której domagała się uchylenia decyzji organów obu instancji, umorzenia postępowania w sprawie, a także zasądzenia kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Prezes NFZ wniósł o jej oddalenie.

WSA w Warszawie oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: p.p.s.a.).

Sąd pierwszej instancji wskazał, że stan faktyczny oraz prawny w sprawie pozwalał na stwierdzenie, że zainteresowany - w umowach szczegółowo opisanych w decyzjach - zobowiązał się jedynie do starannego przeprowadzenia wszystkich (powtarzalnych) czynności, przy czym fakt przeprowadzenia zajęć (wykładów) objętych zakwestionowanymi umowami na podstawie opracowanych wcześniej materiałów, nie stanowi rezultatu w rozumieniu art. 627 k.c. W ocenie sądu pierwszej instancji świadczy to o tym, iż sporne umowy należało zakwalifikować do umów o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. Obowiązki zainteresowanego sprowadzały się do wykonywania typowych czynności związanych z pracą wykładowcy i nie budzi wątpliwości, że ich wykonanie stanowiło ciąg czynności faktycznych poddanych rygorowi starannego działania, zmierzających do nauczenia, czy też wytłumaczenia studentom zagadnień związanych z wykładaną materią, jednak bez gwarancji uzyskania przez nich określonej wiedzy. Praca wykładowcy polega na starannym działaniu, aby stosownie do założeń programowych przekazać określony zasób wiedzy uczestnikom kursu, motywować ich do nauki, czy sprawdzać postępy. Poziom opanowania materiału i umiejętności uczestników wykładów nie może zostać uznany za rezultat w rozumieniu art. 627 k.c.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia