Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 czerwca 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 175/10 w sprawie ze skargi J.N. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Objętym skargą kasacyjnym wyrokiem z 29 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.N. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia [...] października 2009 r. w przedmiocie naruszenia dyscypliny finansów publicznych, oddalił skargę.
Za podstawę rozstrzygnięcia Sąd przyjął następujący stan sprawy:
Decyzją z [...] kwietnia 2009 r. Resortowa Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Zdrowia uznała J.N. (zwanego dalej skarżącym), który w okresie dotyczącym naruszeń pełnił funkcję Dyrektora Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w S., za winnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 14 pkt 1- 3 ustawy z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (tj. Dz. U. Nr 14, poz. 114 ze zm.), dalej: ustawa o odpowiedzialności, Komisja stwierdziła, że skarżący w latach 2005 i 2006 opłacał z przekroczeniem terminu składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy, czym naruszył przepisy dotyczące opłacania tych składek. W związku z tym Komisja wymierzyła mu łączną karę upomnienia i obciążył go kosztami postępowania.
Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych, dalej: Główna Komisja, orzeczeniem z [...] października 2009 r. na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy o odpowiedzialności umorzyła postępowanie dotyczące wyżej wymienionych składek do maja 2005 r. włącznie, z powodu przedawnienia karalności. W pozostałej części utrzymała w mocy orzeczenie Komisji I instancji.
W uzasadnieniu Główna Komisja stwierdziła, że skarżący nie zaprzeczał, że doszło do naruszenia dyscypliny finansów publicznych, tłumaczył taki stan wyższą koniecznością. Stwierdził, że w pierwszej kolejności - w interesie chorych pacjentów - regulował zobowiązania wobec pracowników i dostawców. Komisja biorąc pod uwagę powyższą okoliczność oraz fakt, że skarżący nie dopuścił się podobnych naruszeń w późniejszych latach wymierzyła skarżącemu karę łagodniejszą od wnioskowanej przez Zastępcę Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych.
Główna Komisja podniosła, że skarżący niedostatecznie monitorował gospodarkę finansową kierowanej jednostki, nie wykorzystał przewidzianych prawem możliwości oddziaływania na sytuację finansową oraz popełniał błędy, które tę sytuację pogarszały. Dlatego też Komisja nie mogła uznać, że naruszenia powstały wyłącznie z przyczyn niezależnych od woli skarżącego.
Główna Komisja stwierdziła ponadto, że naruszenie terminów obligujących rzecznika do zakończenia czynności sprawdzających oraz skierowania wniosku o ukaranie nie może, na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 8 ustawy o odpowiedzialności stanowić przesłanki negatywnej prowadzenia postępowania, powodującej obowiązek jego umorzenia, jak domagał się tego skarżący. Komisja wyjaśniła, że terminy do przeprowadzenia tych czynności mają charakter instrukcyjny i nie mogą wywołać żadnych konsekwencji materialnoprawnych czy proceduralnych. Niemniej Główna Komisja uznała naganność wydłużania przez rzecznika obowiązujących go terminów postępowania, zwracając jednocześnie uwagę na wielowątkowość kwestii do przeanalizowania i obszerność materiału dowodowego.