Skarga kasacyjna na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant Marta Podoba po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej U. P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 grudnia 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 1868/12 w sprawie ze skargi U. P. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od U. P. Spółki z o.o. w W. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 grudnia 2012 r. o sygn. VI SA/Wa 1868/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę U. P. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.

Sąd I instancji przyjął, że organ prawidłowo orzekł o niedopuszczalności odwołania U. P. Sp. z o.o. w W. od decyzji W. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w P. z dnia [...] kwietnia 2012 r., nakładającej na J. M. D. S.A. w K. karę pieniężną za wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych, nieodpowiadających jakości handlowej, wydanej na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.). Odwołanie to zostało bowiem wniesione przez podmiot niebędący stroną postępowania administracyjnego, zakończonego ww. decyzją.

Sąd wskazał, że postępowanie zostało wszczęte w związku z kontrolą przeprowadzoną przez Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej w P. w sklepie B. w K., prowadzonym przez J. M. D. S. A., i w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w oznakowaniu dwóch partii wskazanych w decyzji produktów. Zatem, stroną tego postępowania jest wyłącznie kontrolowany przedsiębiorca, jako wprowadzający do obrotu zakwestionowane partie artykułów rolno-spożywczych. Wynika to z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 ze zm.). Zdaniem Sądu, w toku postępowania tylko kontrolowany przedsiębiorca może być podmiotem praw lub obowiązków. Postępowanie i rozstrzygnięcie w tej sprawie, nie jest natomiast źródłem praw i obowiązków skarżącej. Wydana w sprawie decyzja, odnosiła się do nieprawidłowości, których wyeliminowanie - zgodnie z obowiązującym prawem - należało do kontrolowanego przedsiębiorcy na etapie wprowadzenia przez niego, a nie Spółkę U., produktu do obrotu.

W ocenie Sądu I instancji, skarżąca nie miała interesu prawnego do złożenia odwołania od decyzji z dnia [...] kwietnia 2012 r. w rozumieniu art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.). Decyzja ta, nie wpływa w żaden sposób na prawa i obowiązki skarżącej. W szczególności, wbrew twierdzeniom skarżącej, brak jest podstaw do przyjęcia, że materialnoprawnym przepisem prawa administracyjnego, potwierdzającym jej interes prawny w byciu stroną przedmiotowego postępowania, jest art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Z przyczyn powyższych złożoną skargę oddalono.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku w całości złożyła U. P. Sp. z o.o. w W. Zarzuciła naruszenie prawa materialnego i przepisów postępowania. Domagała się uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. Powołując się na naruszenie prawa materialnego, zarzuciła błędną wykładnię art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.) w zw. z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) w zw. z art. 77 ust. 2 oraz art. 45 ust. 1 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.). Naruszenie przepisów postępowania, jako mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 141 § 4, art. 145 § 1 pkt 1a, art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów