Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. D. D. K. i A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 kwietnia 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 2078/09 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję G. D. D. K. i A. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2010 r. o sygn. VI SA/Wa 2078/09 - Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] października 2009 r. o nr [...] (będącej przedmiotem zaskarżenia) w sprawie ze skargi K. S. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Stwierdził też, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu. Orzekł także o zwrocie kosztów postępowania.
Sąd I instancji przyjął, że zaskarżona decyzja naruszyła obowiązujące prawo w stopniu uzasadniającym jej uchylenie. Chodzi więc o to, że decyzja ta uchylała decyzję Dyrektora Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z [...] czerwca 2009 r. (o nr [...], odmawiając wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności z uwagi na to, że wniosek został wniesiony przez podmiot niebędący stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a.) i odmówiła wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji tego organu z dnia [...] grudnia 2007 r. o nr [...] i z dnia [...] grudnia 2008 r. o nr [...]. Decyzja z dnia [...] grudnia 2007 r. o nr [...] zezwalała na lokalizację słupów i przewodu napowietrznej linii energetycznej niskiego napięcia przebiegającej na działkach nr ew. [...], [....], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], stosownie do linii rozgraniczających dla trasy ekspresowej S-8 na odcinku obwodnica R.-W., stanowiących własność Skarbu Państwa. Decyzja ta postanowieniem z [...] kwietnia 2008 r. prostowała z urzędu numery działek. Decyzja zaś z [...] grudnia 2008 r. (o nr [...]) zezwalała na zajęcie przez P. D. W. - T. (uprzednio Z.-T D. Sp. z o.o.) pasa drogowego drogi krajowej nr 8 W. - B. w miejscowości E. celem prowadzenia ww. robót.
W ocenie Sądu I instancji złożony wniosek z dnia 20 kwietnia 2009 r. przez K. S., działającego także w imieniu żony B. S., wszczął postępowanie administracyjne o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z 15 grudnia 2008 r. Należało zatem rozpatrzyć wniosek z punktu widzenia tych przepisów po uprzedniej kontroli formalnoprawnej. Odmowa przedmiotowa wniosku na tym etapie była przedwczesna. Nie wyjaśniono w sposób pełny legitymacji do złożenia wniosku i dopuszczalności żądania. Chodzi także o żonę K. S.. Decyzje te, były osobie tej także doręczone. Brak spójności i niejasność w zakresie przymiotu strony, kto jest stroną przedmiotowego postępowania i o jakie nieruchomości chodzi, prowadzi do naruszenia przepisów w zakresie art. 39, 40 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) i art. 28, 77 § 1, 107 § 3 k.p.a. Brak wnikliwego ustalenia i oceny, uniemożliwił pełną kontrolę zaskarżonej decyzji.
Powyższe oznaczało, że podniesione zarzuty były uzasadnione i dlatego skarga podlegała uwzględnieniu.