Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu handlowego zafałszowanego artykułu rolno
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 1222/14 w sprawie ze skargi J. Sz. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu handlowego zafałszowanego artykułu rolno-spożywczego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. Sz. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Uzasadnienie strona 1/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 2 września 2014 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1222/14 oddalił skargę J. Sz. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie kary pieniężnej.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. Prezes UOKiK, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.), art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.; dalej: ustawa o jakości handlowej; u.j.h.), utrzymał w mocy decyzję Z. Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w Sz. z dnia [...] listopada 2013 r., wymierzającą J. Sz. karę pieniężną w wysokości 3688 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanych artykułów rolno-spożywczych: 1/ partii "[...]", produkcji [...] oraz 2/ partii "[...]", dystrybutor [...]. Prezes UOKiK wyjaśnił, że w toku kontroli przeprowadzonej w dniach [...] kwietnia 2013 r. w hurtowni nabiałowej J. Sz. pobrano do badań laboratoryjnych próbki wyżej wskazanego masła i sera. Badania pobranych próbek, wykonane przez Laboratorium UOKiK w O. wykazały, że masło i ser nie odpowiadały wymogom jakości handlowej (sprawozdania z badań: nr [...] z [...] maja 2013 r. dot. masła i nr [...] z [...] maja 2013 r. dot. sera), ponieważ w składzie tych produktów ujawniono obecność tłuszczu obcego, a nadto w składzie masła ujawniona została też zawyżona zawartość wody. Opierając się na wynikach badań organ uznał, że stosując nazwy wskazanych środków spożywczych niezgodne z rzeczywistością, J. Sz. naruszył art. 46 i art. 47 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914 ze zm.; dalej: u.b.ż.ż.) wprowadzając tym samym konsumentów w błąd, co do rzeczywistego charakteru produktów, które wbrew nazwom nie były produktami, jakie konsumenci chcieli nabyć. Wyniki badań potwierdzają także, że wskazane artykuły rolno-spożywcze zostały zafałszowane w rozumieniu art. 3 ust. 10 u.j.h., a skoro J. Sz. wprowadzał je do obrotu, to podlegał karze pieniężnej, stanowiącej zaledwie około 0,2 % możliwej do wymierzenia kary, którą organ wymierzył uwzględniając dane o wysokości przychodu podane przez przedsiębiorcę, znaczny stopień szkodliwości czynu (podano nieprawdziwe nazwy i skład produktów) i stopień zawinienia przedsiębiorcy jako profesjonalisty działającego na rynku spożywczym.

Oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) WSA uznał zaskarżone decyzje za zgodne z prawem i podkreślił, że przepisy rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności [Dz. U. UE z dnia 1 lutego 2002 r. L 31, s. 1 ze zm.; Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 15, t. 6, s. 463; dalej: rozporządzenie (WE) nr 178/2002] w art. 8 stanowią, że prawo żywnościowe ma na celu ochronę interesów konsumentów i powinno stanowić podstawę dokonywania przez konsumentów świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Według tego przepisu prawo żywnościowe ma na celu zapobieganie: a) oszukańczym lub podstępnym praktykom, b) fałszowaniu żywności oraz c) wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzić konsumenta w błąd. Natomiast według definicji zawartej w art. 3 pkt 5 u.j.h. jakością handlową są cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów