Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Gminy S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 6 sierpnia 2015 r. sygn. akt II SA/Ke 581/15 w sprawie ze skargi W. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2015 r., sygn. akt II SA/Ke 581/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie taryf cenowych za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, po pierwsze, stwierdził nieważność punktu 5.3 załącznika do zaskarżonej uchwały, po drugie, stwierdził, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w ww. części oraz, po trzecie, nakazał ściągnięcie od Gminy S. na rzecz Skarbu Państwa (WSA w Kielcach) 100 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że w dniu [...] grudnia 2014 r. Rada Gminy S. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków przez Zakład Gospodarki Komunalnej w S. oraz w sprawie dopłaty do opłat za zbiorowe odprowadzanie ścieków. Podstawę prawną ww. uchwały stanowił art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.; dalej: u.s.g.) oraz art. 24 ust. 1, 6 i 10 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.). W § 1 uchwały zatwierdzono taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków od dnia 1 lutego 2015 r. do 31 stycznia 2016 r. stanowiące zał. nr 1 do uchwały.
W złożonej do WSA w Kielcach skardze na powyższą uchwałę W. S. wniosła o uchylenie pkt 5.3 załącznika nr 1 do uchwały Nr [...].
Sąd I instancji uzasadniając rozstrzygnięcie w sprawie wskazał przede wszystkim, że podstawę wniesienia skargi stanowił przepis art. 101 ust. 1 u.s.g., zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Sąd stwierdził, że skarżąca miała interes prawny w kwestionowaniu zaskarżonego aktu, gdyż objęte skargą uregulowanie dotyczy bezpośrednio jej sytuacji prawnej jako adresata uchwały zatwierdzającej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków. W. S. zamieszkuje na terenie gminy S. i kwestionowanym zapisem została zobowiązana do poniesienia określonych opłat wynikających z zatwierdzonej taryfy. Tym samym zaskarżona uchwała jako akt z zakresu administracji publicznej bezpośrednio oddziałuje i wpływa na wysokość jej zobowiązań finansowych wobec przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.
Dalej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uznał, że nie istniała podstawa prawna do zamieszczenia w zaskarżonej uchwale opłat za przyłączenie do urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, o których mowa w pkt 5.3 załącznika nr 1 do uchwały, oznaczonym jako "Inne stawki opłat określone w taryfie". W zapisach tych określono, że opłata netto za przyłączenie do urządzeń wodociągowych wynosi 350 zł, zaś do urządzeń kanalizacyjnych - 200 zł. W znajdującej się w aktach kalkulacji kosztów składających się na te opłaty uwzględniono koszty związane z dojazdem pracowników na miejsce odbioru, z pracami związanymi z odbiorem oraz z dowozem sprzętu niezbędnego do odbioru (k. 46 akt). Zdaniem WSA przepisy wskazane w zaskarżonej uchwale, tj. art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym i art. 24 ust. 1, 6 i 10 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, jak i żaden inny przepis rangi ustawowej w obowiązującym porządku prawnym, nie mogły stanowić podstawy dla podjęcia zaskarżonej uchwały w zakresie nakładania jednorazowych opłat za przyłączenie (pierwsze i każde dodatkowe) do sieci wodociągowej, czy kanalizacyjnej.