Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 937/18 w sprawie ze skargi P.J. na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] marca 2018 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wymiany świadectwa nurka 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni z dnia [...] stycznia 2018 r., znak [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 27 listopada 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 937/18, oddalił skargę P.J. (dalej: skarżący) na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z [...] marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wymiany świadectwa nurka.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Wnioskiem z 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.) skarżący zwrócił się do Dyrektora Urzędu Morskiego w G. (organ pierwszej instancji) o wymianę świadectwa nurka II klasy nr [...] wydanego w dniu [...] stycznia 1998 r.
Zaskarżonym postanowieniem Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (organ odwoławczy), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 61a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, z późn. zm.; dalej cyt. jako: k.p.a.), utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji z 5 stycznia 2018 r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wymiany świadectwa nurka II klasy. Odwołując się do aktualnego brzmienia art. 32 ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1970; dalej cyt. jako: ustawa o wykonywaniu prac podwodnych) organ wskazał, że dokumenty potwierdzające uprawnienia do wykonywania zawodu nurka, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują ważność do czasu ich wymiany, jednak nie dłużej niż przez okres 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 25 maja 2004 r. Wobec powyższego, okres ważności świadectwa nurka II klasy oraz okres, który ustawodawca przewidział na wymianę dokumentu upłynął z dniem 25 maja 2009 r. Organ odwoławczy wskazał, że po tym terminie ustawodawca nie przewidział możliwości wymiany dokumentu, co oznacza, że w obecnym stanie prawnym skarżący może uzyskać świadectwo nurka II klasy wyłącznie na zasadach właściwych dla przyznania dokumentów kwalifikacyjnych, które określają przepisy art. 20 ustawy o wykonywaniu prac podwodnych i § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 16 października 2015 r. w sprawie szczegółowego trybu wydawania dyplomów, świadectw, książeczek nurka oraz dziennika prac podwodnych, a także wzorów tych dokumentów (Dz. U. z 2015 r., poz. 1794 ze zm.; dalej cyt. jako: rozporządzenie z 16 października 2015 r.).
W skardze na powyższe rozstrzygnięcie skarżący podniósł, że uprawnienia zawodowe nurka, określone świadectwem II klasy o numerze [...], otrzymał bezterminowo w dniu [...] stycznia 1998 r., jako osoba związana z nurkowaniem zawodowym od 1989 r., spełniająca wszystkie prawem przewidziane wymogi. Podał, że pracując za granicą nie wiedział o konieczności wymiany świadectwa, a uprawnienia odebrano mu nie przewidując możliwości odwołania czy też kursów krosowych.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.
WSA w Warszawie oddalił skargę, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej cyt. jako: p.p.s.a.). W ocenie sądu zaskarżone postanowienie nie narusza prawa, bowiem organy prawidłowo zastosowały przepisy prawa materialnego, jak również w sprawie nie doszło do naruszenia przepisów procedury administracyjnej w stopniu mogącym mieć wpływ na treść podjętego rozstrzygnięcia.