Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Sędzia del. WSA Krystyna Józefczyk Protokolant Grzegorz Heleniak po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 sierpnia 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 994/09 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie powołania na stanowisko komornika sądowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 18 sierpnia 2009 r. o sygn. akt VI SA/Wa 994/09 oddalił skargę D. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie powołania na stanowisko komornika sądowego.
Sąd I instancji orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia 7 stycznia 2009 r., nr [...] powołał B. E. W. (dalej uczestnik postępowania) na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Z.
Powyższa decyzja została wydana w oparciu o przepis art. 104 k.p.a. oraz art. 10 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r., nr 167, poz. 1191 ze zm. - dalej k. s. i e.).
W uzasadnieniu Minister wskazał, że uczestnik odpowiada wymogom przewidzianym w art. 10 ustawy k. s. i e., niezbędnym do powołania na stanowisko komornika sądowego. Wystarczająco długi staż pracy - pozytywnie oceniony przez samorząd komorniczy - pozwalał bowiem na ustalenie posiadania przez uczestnika gwarancji prawidłowego wykonywania zawodu komornika sądowego. W konsekwencji Minister uznał go za właściwego kandydata na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Z..
Pismem z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu do organu) D. S. - komornik, działający już przy Sądzie Rejonowym w Z. (dalej skarżący), wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej wydaniem w/w decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 stycznia 2009 r. Domagał się uchylenia tej decyzji w całości, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia - na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. W tym zakresie wskazał na naruszenie art. 28 k.p.a. oraz przepisów art. 7, 8, 9 i 61 § 4 k.p.a., polegające na pominięciu go - jako strony postępowania - w toczącym się postępowaniu (niezawiadomienie o wszczęciu postępowania, uniemożliwienie złożenia stanowiska i wniosków dowodowych w sprawie, niedoręczenie decyzji I instancji).
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia 3 kwietnia 2009 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w zw. z art. 127 § 1 i art. 105 § 1 k.p.a., umorzył postępowanie odwoławcze wszczęte na wniosek D. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia 7 stycznia 2009 r. o powołaniu B. E. W. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Z.
W uzasadnieniu stwierdził, że skarżący nie jest stroną postępowania prowadzonego w trybie art. 11 ustawy k .s. i e. o powołanie na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Z. Nie może więc składać wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy na podstawie art. 127 § 3 k.p.a. W ocenie organu skarżący nie ma w sprawie interesu prawnego w rozumieniu art. 28 k.p.a., bowiem nie istnieje norma, która przyznawałaby mu prawa strony w w/w postępowaniu o powołanie na stanowisko komornika sądowego. Nie można tego interesu wyprowadzić z faktu bycia komornikiem w Złotowie, gdyż funkcja ta nie rodzi praw do bycia stroną w tym postępowaniu. Minister nie podzielił również zarzutu dotyczącego naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy k. s. i e., wskazując na własną, wyłączną kompetencję do oceny potrzeby zwiększenia liczby komorników w rewirze.