Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Sędzia del. WSA Krystyna Józefczyk Protokolant Grzegorz Heleniak po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 września 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 483/09 w sprawie ze skargi J. H. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenie wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 15 września 2009 r. o sygn. akt VI SA/Wa 483/09 uwzględnił skargę J. H. i uchylił decyzje Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.
Sąd I instancji orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 20 września 2008 r. Skarżąca przystąpiła do egzaminu konkursowego na aplikację radcowską, przeprowadzonego przez Komisję Egzaminacyjną, która uchwałą ustaliła, że J. H. uzyskała z testu wyboru 189 punktów, co, dawało jej negatywny wynik z egzaminu.
Od powyższej uchwały Skarżąca złożyła odwołanie, w którym wnosząc o jej zmianę poprzez stwierdzenie, iż uzyskała pozytywny wynik z egzaminu konkursowego, zarzuciła naruszenie art. 331 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) dalej r.p. oraz art. 7 w zw. z art. 77 k.p.a., a także art. 6 k.p.a. w zw. z art. 339 ust. 1 r.p. Skarżąca zakwestionowała:
pytania testowe nr: 35, 91, 98, 99, 102, 105, 114, 206, 214 i 218.
Minister Sprawiedliwości w decyzji wskazał, iż ww. egzamin przeprowadzony został zgodnie z wymogami ustawy o radcach prawnych i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie powoływania komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej i odwoływania jej członków oraz szczegółowego trybu i sposobu przeprowadzania egzaminu konkursowego i radcowskiego (Dz. U. Nr 258, poz. 2164, ze zm.), dalej cytowane jako Rozporządzenie. Wskazał, że ponowna analiza testu wraz z kartą odpowiedzi Skarżącej i przeliczenie punktacji wykazała, że wynik egzaminu konkursowego został ustalony prawidłowo. Skarżąca uzyskała 189 punktów. Zatem nie otrzymała minimalnej liczby 190 punktów, wymaganej w ustawie do uzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu. Organ podkreślił przy tym, że decyzja dotycząca ustalenia wyniku egzaminu konkursowego nie jest decyzją uznaniową, w której Minister ma możliwość wyboru i swobodnej oceny, jaki wynik kandydata może uznać za pozytywny. Art. 339 ust. 3 r.p. jednoznacznie przesądza, że pozytywny wynik uzyskuje kandydat, który otrzymał co najmniej 190 punktów. Organ odwoławczy nie podzielił zarzutów Skarżącej odnośnie zakwestionowanych przez nią pytań i uznał że zostały one sformułowane prawidłowo i zgodnie z wytycznymi określonymi w art. 331 ust. 3 r.p. oraz z art. 339 ust. 1 r.p.
Na powyższą decyzję J. H. złożyła skargę, którą Sąd I instancji uwzględnił.
Sąd I instancji uznał, że skarżąca zasadnie zakwestionowała pytanie nr 100.
Pytanie nr 100 brzmiało:
"Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, jeżeli strona wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, nie dołączając jednocześnie do wniosku samej apelacji:
A. sąd odrzuci wniosek o przywrócenie terminu,
B. sąd oddali wniosek o przywrócenie terminu,
C. przewodniczący wzywa stronę do uzupełnienia tego braku w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu wniosku".
Skarżąca udzieliła na to pytanie odpowiedzi "A", natomiast według klucza odpowiedzi prawidłowa jest odpowiedź "C", która ma wynikać z przepisów art. 169 § 3 k.p.c. w zw. z art. 130 § 1 k.p.c.