Umowa zawarta pomiędzy bankiem - wierzycielem a dłużnikiem w wyniku umowy przelewu wierzytelności, określająca wyłącznie zasady spłaty długu /ustalenie rat, odsetek i marży bankowej/, nie stanowiła umowy o świadczenie usług bankowych /finansowych/ o cechach kredytu, której zawarcie wymagałoby zastosowania trybu przewidzianego przy udzielaniu zamówień publicznych w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych /Dz.U. 2002 nr 72 poz. 664 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba, Sędziowie NSA Jacek Chlebny (spr.), Edward Kierejczyk, Protokolant Małgorzata Suchocka, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 1192/04 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów z dnia [...] marca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 stycznia 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1192/04, w sprawie ze skargi K. T., Wójta Gminy Z., w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów z dnia [...] marca 2004 r., nr [...], uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej punktu "2" sentencji orzeczenia i stwierdził, że w uchylonej części nie podlega ono wykonaniu. Sąd I instancji zasądził od Głównej Komisji Orzekającej na rzecz strony skarżącej kwotę w wysokości 440 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Główna Komisja Orzekająca w pkt 2 zaskarżonego orzeczenia utrzymała w mocy orzeczenie Komisji Orzekającej z dnia [...] października 2003 r. w części, w której K. T., Wójt Gminy Z., został uznany winnym nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, określonego w art. 138 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r., Nr 15, poz. 148 z późn. zm.), w związku z udzieleniem w dniach: 21 grudnia 2001 r., 11 stycznia 2002 r., 26 lutego 2002 r. i 18 kwietnia 2002 r. bankowi [...] S.A. zamówienia publicznego na usługi bankowe z naruszeniem art. 3 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych, (Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 664 z późn. zm.), natomiast uchyliła orzeczenie Komisji Orzekającej w pozostałym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględniając skargę stwierdził naruszenie przez Główną Komisję Orzekającą art. 138 ust. 1 pkt 12 ustawy o finansach publicznych w wyniku uznania skarżącego winnym naruszenia dyscypliny finansów publicznych poprzez zawarcie czterech umów, w których skarżący udzielił bankowi [...] S.A. zamówienia publicznego na usługi bankowe z naruszeniem art. 3 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zamówieniach publicznych, to jest z naruszeniem zasady powszechności stosowania ustawy. Umowy te, zawarte pomiędzy trzema podmiotami, tj. Gminą Z., [bank] S.A. i P. W. "Z.,. zatytułowane jako umowy przelewu wierzytelności, w istocie rzeczy obejmowały również inne kwestie dotyczące m.in. sposobu spłaty długu przez Gminę na rzecz nabywcy wierzytelności. Na mocy tych umów P. W. "Z." sprzedało bankowi wierzytelność pieniężną przysługującą mu wobec Gminy Z. z tytułu umowy o roboty budowlane. Z powodu braku środków finansowych Gmina nie uregulowała bowiem części należności przysługujących temu przedsiębiorstwu za wybudowaną na rzecz Gminy szkołę podstawową. Jednocześnie pomiędzy bankiem jako nabywcą wierzytelności a dłużnikiem - Gminą Z. - zostały ustalone warunki spłaty długu. Przy umowie przelewu wierzytelności, w przypadku braku odpowiedniego zastrzeżenia umownego, wyboru "nowego" wierzyciela dokonuje dotychczasowy wierzyciel, a nie dłużnik. Wywiedziona przez komisje orzekające z art. 3 ustawy o zamówieniach publicznych zasada powszechności stosowania ustawy jest, zdaniem Sądu, rozumiana zbyt szeroko i nie miała zastosowania w niniejszej sprawie. Ustawa o zamówieniach publicznych, co do zasady, zakłada możliwość dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty. Gmina była zdana na określonego wierzyciela i dlatego Sąd uznał, iż nie można podzielić poglądu Głównej Komisji Orzekającej, że obowiązkiem Wójta Gminy wynikającym z ustawy o zamówieniach publicznych było zwrócenie się do innych podmiotów, czy nie zaoferowałyby korzystniejszych warunków spłaty niż te wynegocjowane z wierzycielem.