Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Anna Robotowska (spr.), Sędziowie NSA - Barbara Wasilewska, - Halina Wojtachnio, Protokolant - Agnieszka Romaniuk, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1373/04 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Przewodniczącej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 września 2004 r. sygn. akt VI SA/Wa 1373/04 wydanym w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Przewodniczącej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego - odrzucił skargę.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że w dniu 24 czerwca 2004 r. J. G. wniósł za pośrednictwem Przewodniczącej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję tego organu z dnia [...] kwietnia 2004 r. w przedmiocie udzielenia spółce "R. W." Sp. z o.o. z siedzibą w S. koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego.
W odpowiedzi na skargę Przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wniosła o jej odrzucenie argumentując, że skarżący wystąpił w dniu 16 kwietnia 2004 r. do organu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, przy czym do dnia wniesienia skargi do Sądu nie otrzymał żadnej odpowiedzi na powyższy wniosek. Wniosek ten został rozstrzygnięty decyzją Przewodniczącej KRRiT z dnia [...] lipca 2004 r., na mocy której odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, iż wniesienie przez skarżącego skargi do sądu administracyjnego na decyzję z dnia [...] kwietnia 2004 r. i żądanie stwierdzenia jej nieważności przed wyczerpaniem środków zaskarżenia przysługujących w postępowaniu przed organem administracji było niedopuszczalne.
W skardze kasacyjnej na powyższe postanowienie skarżący wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie z kosztów wpisu sądowego, zarzucając orzeczeniu błędną wykładnię przepisów prawa procesowego, w tym przepisów art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 51 oraz art. 52 § 1 i 2 p.s.a.
Zdaniem skarżącego organ kasacyjny wprowadził Sąd w błąd, ponieważ Przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wnosząc o odrzucenie skargi i argumentując to niewyczerpaniem środków zaskarżenia w ramach postępowania administracyjnego - nie odniosła się świadomie do zarzutu skarżącego, jakim było uchybienie terminu rozpatrzenia wniosku skarżącego o stwierdzenie nieważności decyzji koncesyjnej. W ocenie strony istniała uzasadniona obawa, że organ nie udzieli odpowiedzi na ten wniosek.
Skarżącemu po upływie dwóch miesięcy od złożenia tego wniosku i braku reakcji organu pozostał tylko jeden środek prawny, jakim była skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, przesłana w dniu 24 czerwca 2004 r. Środek ten potraktował on również jako skargę na bezczynność organu.
W skardze kasacyjnej podniósł, że Przewodnicząca Rady Radiofonii i Telewizji wydała decyzję nr [...] odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności koncesji w dniu [...] lipca 2004 r., a zatem z naruszeniem przepisów prawa procesowego, określających terminy załatwiania spraw, gdyż zgodnie z art. 35 § 3 i art. 36 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego organ powinien bowiem rozpoznać przedmiotowy wniosek w terminie jednego miesiąca, a gdyby sprawa była szczególnie skomplikowana - w terminie dwóch miesięcy. O niezałatwieniu sprawy organ obowiązany był zawiadomić stronę, podając przyczyny zwłoki. Pozostawienie bez odpowiedzi wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji uniemożliwiało złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, a tym samym organ pozbawiał, w ocenie skarżącego, go możliwości zaskarżenia decyzji w postępowaniu sądowym.