Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 października 2021 r. przy udziale Prokuratora Krajowego na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej odwołania I. J. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 23 sierpnia 2018 r. nr 317/2018 w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej 1) oddala wniosek Prokuratora Krajowego o umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2) uchyla zaskarżoną uchwałę w punkcie 2. w stosunku do I. J.; 3) umarza postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa w zakresie, o którym mowa w punkcie 2. wyroku; 4) umarza postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w zakresie dotyczącym punktu 1. zaskarżonej uchwały; 5) odrzuca odwołanie w pozostałej części.
Krajowa Rada Sądownictwa (dalej także: "KRS") uchwałą nr 317/2018 z 23 sierpnia 2018 r. w przedmiocie przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na dwanaście wolnych stanowisk sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej, działając na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 389, ze zm.; dalej zwana: "ustawą o KRS"), przedstawiła Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Prezydent RP") wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej 12 wskazanych osób (punkt 1 uchwały) oraz nie przedstawiła takiego wniosku w odniesieniu do 61 wskazanych w uchwale osób (punkt 2 uchwały), w tym [...].
Uchwała została doręczona [...] 1 października 2018 r.
[...] (dalej zwany także: "Odwołującym się") pismem z 11 października 2018 r., działając na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy o KRS, zaskarżył wspomnianą uchwałę w całości i wniósł o jej uchylenie w całości.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:
1. podjęcie go w warunkach nieważności postępowania, wobec wydania przez Prezydenta RP obwieszczenia z 24 maja 2018 r., nr 127.1.2018 o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym z naruszeniem art. 144 ust. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.; dalej: "Konstytucja RP") z uwagi na brak opatrzenia go kontrasygnatą Prezesa Rady Ministrów;
2. podjęcie go w warunkach nieważności postępowania, tj. przez organ, w którym zasiadają osoby nieuprawnione, których wybór do Krajowej Rady Sądownictwa jest nieważny, jako że został dokonany z naruszeniem:
a) art. 173 w związku z art. 10 oraz art. 187 ust. 1 pkt 2) Konstytucji RP z uwagi na dokonanie wyboru nowych członków Krajowej Rady Sądownictwa przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej;
b) art. 187 ust. 3 Konstytucji RP z uwagi na dokonanie wyboru nowych członków Krajowej Rady Sądownictwa przed upływem czteroletniej kadencji już wybranych członków tego organu.
Odwołujący się wniósł ponadto o:
1) skierowanie na podstawie art. 193 Konstytucji RP pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego o ustalenie zgodności:
a) art. 9a, art. 11a - art. 11 e ustawy o KRS z art. 173 w związku z art. 10 oraz art. 187 ust. 1 pkt 2) Konstytucji RP;
b) art. 44 ust. 1 b i art. 44 ust. 4 ustawy o KRS z art. 2, art. 45, art. 77 ust. 2, art. 81 Konstytucji RP;
c) uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 marca 2018 r. w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa (M.P. z 2018 r. poz. 276) z art. 187 ust. 3 Konstytucji RP.
2) Skierowanie na podstawie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r., Nr 90, poz. 864/2 ze zm., dalej w skrócie: "TfUE") zapytania prawnego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej zwany: "TSUE") o następującej treści:
a) Czy art. 19 ust. 1 zdanie 2 w związku z art. 4 ust. 3 zdanie 3 i art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej z dnia 7 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30 ze zm., dalej w skrócie: "TUE"), art. 267 akapit 3 TfUE oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz. U. UE. C. z 2007 r. Nr 303 str. 1 ze zm., dalej w skrócie: "KPP") należy interpretować w ten sposób, że do naruszenia zasady niezależności i niezawisłości sędziów będącej elementem zasady skutecznej ochrony sądowej oraz zasady państwa prawnego dochodzi w każdym przypadku powołania sędziego Sądu Najwyższego przez KRS jako instytucję powołaną w całości i wyłącznie przez władzę prawodawczą i wykonawczą państwa członkowskiego?;