Wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej 1) oddala wniosek Prokuratora Krajowego o umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2)
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 października 2021 r. przy udziale Prokuratora Krajowego na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej odwołania G. H. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 23 sierpnia 2018 r. nr 317/2018 w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej 1) oddala wniosek Prokuratora Krajowego o umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2) uchyla zaskarżoną uchwałę w punkcie 2. w stosunku do G. H.; 3) umarza postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa w zakresie, o którym mowa w punkcie 2. wyroku; 4) umarza postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w zakresie dotyczącym punktu 1. zaskarżonej uchwały; 5) odrzuca odwołanie w pozostałej części.

Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Sędziowie i asesorzy sądowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Sądownictwa
Uzasadnienie strona 1/14

Krajowa Rada Sądownictwa (dalej także: "KRS") uchwałą nr 317/2018 z 23 sierpnia 2018 r. w przedmiocie przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na dwanaście wolnych stanowisk sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej, działając na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 389, ze zm.; dalej: "ustawa o KRS"), przedstawiła Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Prezydent RP") wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej dwanaście wskazanych osób (punkt 1 uchwały) oraz nie przedstawiła takiego wniosku w odniesieniu do sześćdziesięciu jeden wymienionych w uchwale osób (punkt 2 uchwały), w tym [...] (pozycja 2).

Uchwała została doręczona [...] 26 września 2018 r.

[...] (dalej zwany także: "Odwołującym się") pismem z 10 października 2018 r., działając na podstawie art. 44 ustawy o KRS w związku z art. 3984 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.; dalej: "k.p.c."), zaskarżył wspomnianą uchwałę w odniesieniu do punktów 1 i 2, w zakresie, w jakim KRS postanowiła:

1) przedstawić Prezydentowi RP wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Dyscyplinarnej kandydatur: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [..], [...] oraz [...];

2) nie przedstawić wniosku o powołanie do pełnienia tego urzędu pozostałych kandydatur, w tym kandydatury [...].

Odwołujący się zaskarżonej uchwale zarzucił:

1) naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia (tj.: art. 3983 § 1 pkt 2 w związku z art. 3984 § 1 pkt 2 k.p.c. w związku z art. 44 ust. 3 ustawy o KRS) w postaci naruszenia:

a) art. 41 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, z art. 37 ust. 1 ustawy o KRS w związku z art. 31 § 1-3 i art. 112a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2018 r. poz. 5, ze zm.; dalej: "ustawa o SN") poprzez wadliwe przyjęcie, że w następstwie obwieszczenia Prezydenta RP z dnia 24 maja 2018 r. o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym (M.P. z 2018 r. poz. 633) doszło do skutecznego wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie, co skutkowało przeprowadzeniem przez KRS tego postępowania oraz podjęciem w nim merytorycznej uchwały, gdy tymczasem obwieszczenie - z uwagi na brak kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów przewidzianej w art. 144 ust. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.; dalej: "Konstytucja RP") - było nieważne, wobec czego nie doszło do skutecznego wszczęcia postępowania przed KRS w niniejszej sprawie, a w efekcie podjęcie w tym postępowaniu uchwały merytorycznej, przewidzianej w art. 37 ust. 1 ustawy o KRS, było niedopuszczalne, co czyniło koniecznym umorzenie przez KRS tego postępowania na zasadzie art. 41 ustawy o KRS, do czego wadliwie nie doszło;

b) art. 21 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 1 oraz art. 34 ust. 1-3 ustawy o KRS w związku z § 12 ust. 1 i 3-6 oraz § 18 ust. 1-8 załącznika do uchwały nr 265/2017 KRS z 12 września 2017 r. w sprawie Regulaminu Krajowej Rady Sądownictwa (dalej: "regulamin") poprzez błędne przyjęcie, że doszło do skutecznego przyjęcia stanowisk zespołów oraz podjęcia uchwały, gdy tymczasem KRS (a w ślad za tym zespoły) nie była nienależycie obsadzona wobec nieskutecznego powołania części sędziowskiej KRS, tj. powołania w sposób sprzeczny z Konstytucją RP członków Rady, o których mowa w art. 187 ust. 1 pkt 2 Konstytucji RP. W konsekwencji czego piętnastu członków Rady nie było uprawnionych do uczestniczenia w postępowaniu w niniejszej sprawie, w tym w opiniowaniu i rekomendowaniu kandydatów (w ramach zespołów), głosowaniach i w efekcie w podejmowaniu uchwały;

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Sędziowie i asesorzy sądowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Sądownictwa