Wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 1) oddala wniosek Prokuratora Krajowego o umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2)
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 21 września 2021 r. przy udziale Prokuratora Krajowego na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej odwołania [A.B.] od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 28 sierpnia 2018 r. nr 331/2018 w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 1) oddala wniosek Prokuratora Krajowego o umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2) uchyla zaskarżoną uchwałę w punkcie 2. w stosunku do [A.B.]; 3) umarza postępowanie przed Krajową Radą Sądownictwa w zakresie, o którym mowa w punkcie 2. wyroku; 4) umarza postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w zakresie dotyczącym punktu 1. zaskarżonej uchwały.

Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Sędziowie i asesorzy sądowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Sądownictwa
Uzasadnienie strona 1/15

Uchwałą nr 331/2018 z 28 sierpnia 2018 r. w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na dwadzieścia stanowisk sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych (M.P. z 2018 r., poz. 633), Krajowa Rada Sądownictwa (dalej zwana "KRS"), działając na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 389 ze zm.; dalej zwanej również "ustawą o KRS"), przedstawiła Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej (dalej zwanemu "Prezydentem RP") wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych dwadzieścia wskazanych osób (pkt 1 uchwały) oraz nie przedstawiła takiego wniosku w odniesieniu do czterdziestu wskazanych w uchwale osób (pkt 2 uchwały), w tym [A.B.].

Pismem z 15 października 2018 r. [A.B.], działając na podstawie art. 44 ust. 1a ustawy o KRS w zw. z art. 3984 § 1 pkt 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1360 ze zm.; dalej: k.p.c.) wniosła odwołanie od uchwały nr 331/2018 Krajowej Rady Sądownictwa z 28 sierpnia 2018 r. w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosków o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Odwołująca zaskarżyła uchwałę w części, w następującym zakresie:

- w punkcie 1 w odniesieniu do: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...];

- w punkcie 2 w zakresie, w jakim Krajowa Rada Sądownictwa postanowiła nie przedstawić kandydatury [A.B.] z wnioskiem o powołanie do pełnienia tego urzędu.

Zaskarżonej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie:

1. art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez błędną wykładnię tych przepisów i niewłaściwe ich zastosowanie przez brak dokonania przed podjęciem uchwały na posiedzeniu plenarnym Krajowej Rady Sądownictwa, oceny kandydatów na podstawie przejrzystych, jednolitych i jednoznacznie zdefiniowanych kryteriów, które odpowiadałyby zasadzie równego dostępu do służby publicznej, zasadzie równego traktowania oraz zasadzie demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej;

2. art. 33 ust. 1 ustawy o KRS w zw. z art. 35 ust. 1-2 ustawy o KRS w zw. z art. 30 § 1 ustawy z 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2018 r. poz. 5 ze zm., dalej jako "ustawa o SN") przez dokonanie oceny kandydatury odwołującej się bez dochowania obowiązku wszechstronnego rozważenia okoliczności sprawy i bez wnikliwego zbadania materiałów sprawy udostępnionych Radzie oraz dokonanie tej oceny w sposób dowolny, sprzecznie ze zgromadzonym materiałem, z pominięciem rzetelnej oceny kwalifikacji odwołującej się przy jednoczesnej powierzchownej ocenie konkurujących z nią kandydatów, z przekroczeniem granic swobodnej oceny materiałów;

3. art. 33 ust. 1 ustawy o KRS w zw. z art. 35 ust. 1-2 ustawy o KRS oraz w zw. z art. 30 § 1 ustawy o SN przez brak rozpatrzenia zgłoszonych kandydatur przy zastosowaniu jasnych, jednoznacznie określonych i jednakowych kryteriów oceny wszystkich osób uczestniczących w konkursie;

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6174 Sędziowie i asesorzy sądowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Sądownictwa