Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, Krystyna Nowak (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Tadeusza K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Łd 746/05 w sprawie ze skargi Tadeusza K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 24 maja 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Tadeusza K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z 7 grudnia 2005 r. I SA/Łd 746/05, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Tadeusza K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z 24 maja 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Z uzasadnienia postanowienia wynikało, że Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. postanowieniem z 24 maja 2005 r. wydanym z powołaniem się na art. 162 par. 1 i art. 163 par. 3 Ordynacji podatkowej odmówił stronie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W motywach swojego orzeczenia organ po przedstawieniu stanu faktycznego sprawy oraz przesłanek przywrócenia terminu do wniesienia odwołania stwierdził, iż przedstawione przez pełnomocnika strony zaświadczenia lekarskie nie mogły dostatecznie uprawdopodobnić braku winy odnośnie niezachowania ustawowego terminu do wniesienia odwołania. Organ powołał się na pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z 6 maja 2005 r., w którym /na zapytanie organu odnośnie autentyczności i prawidłowości przedłożonych zaświadczeń lekarskich/ stwierdzono, że nie zostały one złożone do ZUS. Zdaniem organu w przypadku niedostarczenia zwolnienia lekarskiego do odpowiedniego oddziału ZUS trudno przyjąć, iż osoba faktycznie przebywała na zwolnieniu lekarskim.

Odrębnym postanowieniem z tej samej daty Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. na podstawie art. 228 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej stwierdził, iż odwołanie złożone przez pełnomocnika strony w dniu 8 marca 2005 r. zostało wniesione z uchybieniem ustawowego terminu.

W złożonej do sądu administracyjnego skardze pełnomocnik strony wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia dowołania zarzucił, iż zostało ono wydane z ewidentnym naruszeniem art. 162 par. 1 Ordynacji podatkowej. Zdaniem strony skarżącej stanowisko organu, iż przedłożone zaświadczenia lekarskie nie mogły stanowić dowodu w sprawie z uwagi na brak ich doręczenia we właściwym oddziale ZUS nie zasługiwał na uwzględnienie, gdyż było ono sprzeczne z istotą instytucji uprawdopodobnienia braku winy oraz rażąco sprzeciwiało się racjonalnej ocenie okoliczności faktycznych mających wpływ na przyjęcie zaistnienia tego uprawdopodobnienia.

Do skargi zostało załączone dodatkowo oświadczenie lekarza, który wystawił przedmiotowe zwolnienia lekarskie stwierdzające, iż pełnomocnik był przez niego leczony w okresie od 27 stycznia 2005 r. do 28 lutego 2005 r. w związku z grypą i powikłaniami grypowymi i miał zalecone leżenia i nie opuszczanie mieszkania.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wnosząc o jej oddalenie podtrzymał w całości swoje stanowisko i argumenty zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Strona 1/6