Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy w przedmiocie nałożenia kary porządkowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 582/19 w sprawie ze skargi A.D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z 11 grudnia 2019 r. r., sygn. akt I SA/Bd 582/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej: WSA, Sąd I instancji, Sąd) oddalił skargę A.D. (dalej: strona, skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy (dalej: DIAS, organ) z 31 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej. Wyrok (podobnie, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

Strona w skardze kasacyjnej zaskarżyła powyższy wyrok w całości domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy WSA do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego. Autor skargi kasacyjnej zrzekł się rozprawy.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie: 1) przepisów prawa materialnego w rozumieniu art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153, poz 1270 ze zm. - dalej: p.p.s.a.), tj art. 262 § 1 pkt 2 a ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U.2019 r. poz. 900 z późn. zm - dalej: O.p.) w zw. z art. 286 § 1 pkt. 4 i 5 O.p. oraz w zw. z art. 287

§ 193 § 3 O.p. poprzez dokonanie błędnej wykładni wskazanego przepisu i uznanie, że na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego uzasadnione jest obciążenie skarżącej jako pełnomocnika osoby fizycznej L. W. karą porządkową w wysokości 500 zł, bez uwzględnienia oceny stanu faktycznego w tym w szczególności faktu, że skarżąca nie była i nie jest pełnomocnikiem spółki komandytowej i nie ma dostępu do żądanych przez organ dokumentów, a także bez uwzględnienia w sposób prawidłowy przesłanki "bezzasadności odmowy". 2) przepisów o postępowaniu w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, w rozumieniu art. 174 pkt. 2 p.p.s.a., tj. art. 3 § 1 i art. 145 § 1 pkt. 1 lit a) p.p.s.a., poprzez nieuwzględnienie skargi, a tym samym brak jego zastosowania, a zastosowanie art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 121 § 1, art.122, art.180, art.187 § 1 i art. 191 § O.p. poprzez niewłaściwe wykonanie kontroli legalności decyzji organu administracyjnego, wydanej z naruszeniem przepisów prawa uznającej, że skarżąca jako pełnomocnik nie wykonała obowiązków związanych z przedstawieniem żądanych dokumentów w ramach postępowania prowadzonego przez organ wobec osoby fizycznej tj. L. W., skutkującej wydaniem postanowienia obciążającego pełnomocnika karą porządkową 500 zł , podtrzymaną w ramach kontroli przez DIAS z 31 lipca 2019 r., a w szczególności polegające na wadliwym uznaniu, że:

(a) skarżąca ma możliwość wykonania żądania organu jako pełnomocnik osoby fizycznej w zakresie przedłożenie stosowanych dokumentów dotyczących spółki G. Sp. z o.o. Spółka komandytowa w likwidacji (NIP : [...]) (dalej też: spółka) w sytuacji kiedy jej pełnomocnictwo i umocowanie dotyczy reprezentacji i dostępu do dokumentów osoby fizycznej tj. L. W. prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna oraz jako komandytariusz w/w spółki, a nie komplementariusz jak błędnie przyjął sąd w swoim orzeczeniu, a w konsekwencji brak uznania, że skarżąca jako osoba nie będąca pełnomocnikiem spółki jak i nie mająca dostępu do dokumentów spółki ma rzeczywistą możliwość przedłożenia stosowanych dokumentów, (b) skarżąca jako osoba nie będąca umocowaną do udostępnienia dokumentów nie miała prawa odmówić przedłożenia i wykonania zobowiązania organu (Naczelnika US w S.), a w konsekwencji wadliwą ocenę obiektywną "bezzasadności odmowy" skarżącej, (c) osoba fizyczna L. W., który objęty jest kontrolą podatkową, jest komplementariuszem spółki (KRS w załączeniu) i to z udziałami 98%, w sytuacji kiedy stan faktyczny i dokumenty jednoznacznie wskazują, że L. W. nie jest i nie był komplementariuszem spółki komandytowej, a jest co najwyżej komandytariuszem, a komplementariuszem czyli podmiotem zarządzającym i decydującym w spółce komandytowej w tym co do posiadania i wydania dokumentów jest: G. Sp. z o.o., gdzie Prezesem Zarządu jest

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej