Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie: NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), NSA del. Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (następcy prawnego I. sp. z o.o.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 871/07 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (następcy prawnego I. sp. z o.o.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 7 listopada 2006 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1287 (tysiąc dwieście osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Stan sprawy przedstawiał się następująco:
1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie określił "I. Sp. z o.o." obecnie "P." Sp. z o.o. z siedzibą w W. wysokość straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. Jak ustalono spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów podatek od nieruchomości oraz opłatę roczną za użytkowanie prawa wieczystego od całości posiadanych gruntów, pomimo że przedmiotem wynajmu była tylko powierzchnia 1000 m2, a na pozostałej części gruntu prowadzono prace inwestycyjne. W ocenie organu podatkowego pierwszej instancji biorąc pod uwagę uzyskane w 2004 r. przychody z najmu powierzchni 1000 m2 gruntów, adekwatne było zaliczenie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów współmiernych wydatków z tytułu podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu w części odpowiadającej powierzchni zajętej pod działalność gospodarczą Skarżącej. W pozostałej części, z uwagi na kontynuowaną budowę Centrum Handlowego ustalono, że wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od wybudowanej inwestycji.
2. Podatniczka złożyła odwołanie, w którym wniosła o uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z prawem wieczystego użytkowania gruntu oraz podatkiem od nieruchomości. Jej zdaniem należy uznać za koszt podatkowy powyższe wydatki, które wynikają z faktu posiadania tytułu własności nieruchomości. W związku z tym takie koszty jak podatek od nieruchomości w części dotyczącej gruntu, opłata za wieczyste użytkowanie gruntu stanowią racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i winny stanowić koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, iż wymienionych wydatków nie można przyporządkować do konkretnego przychodu, obciążają one koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Opłaty z tytułu prawa wieczystego użytkowania gruntów wynikają z faktu posiadania tego prawa, a nie w związku z rozpoczętym procesem inwestycyjnym, co pozwała za uznanie tych opłat za koszt podatkowy.
3. Dyrektor Izb Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, w całości podtrzymując argumentację w niej zawartą. Dodatkowo wskazał, że skoro wydatki w postaci podatku od nieruchomości i opłaty za prawo wieczystego użytkowania gruntu, z wyłączeniem tej części, która została poniesiona w związku z uzyskaniem przychodu z wynajmu, służyły wytworzeniu środka trwałego, jakim jest inwestycja w postaci budowy Centrum Handlowego w O., to wydatki te należy uznać za wydatki o charakterze inwestycyjnym. Grunt, na którym realizowana jest inwestycja, będzie bowiem trwale związany z wybudowanym budynkiem. Przedmiotowy grunt i prawo wieczystego użytkowania nie były wykorzystywane w bieżącej działalności Spółki, nie przyczyniały się do powstania przychodów.