Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Łd 842/12 w sprawie ze skargi J. J. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w L. z dnia 24 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów na postępowanie egzekucyjne 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. J. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w L. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Przedmiotem postępowania jest skarga kasacyjna J. J. (dalej w skrócie: strona, skarżący) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Łd 842/12 oddalającego skargę na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w L. (dalej: Dyrektor Izby Celnej) z dnia 24 lipca 2012 r. nr [....] utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne.
2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi.
2.1. W sprawie Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan faktyczny. Naczelnik Urzędu Celnego w P. T. (dalej: Naczelnik Urzędu Celnego) decyzjami z dnia 13 lutego 2012 r. od nr [...] do nr [...] oraz [...] określił skarżącemu opłatę paliwową za okres od stycznia do listopada 2007 r. Na podstawie ww. decyzji Dyrektor Izby Celnej wystawił w dniu 3 kwietnia 2012 r. tytuły wykonawcze, które zostały przesłane do Dyrektora Izby Celnej w B. P. - jako właściwego organu egzekucyjnego - celem prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Zgodnie z informacją przekazaną przez Dyrektora Izby Celnej w B. P., tytuły wykonawcze wraz zawiadomieniami o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunków bankowych zostały doręczone zobowiązanemu w dniu 24 kwietnia 2012 r.
2.2. W piśmie z dnia 27 kwietnia 2012 r. strona wniosła zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne (sprecyzowane w piśmie z dnia 28 maja 2012 r.), kwestionując prawidłowość egzekwowanych kwot należności głównej. Zdaniem strony, o wysokości opłaty paliwowej należy rozstrzygać po wyjaśnieniu kwestii akcyzy od rzekomo zużytego oleju opałowego na cele inne niż grzewcze. Samo wydanie decyzji, od której strona odwołała się, nie wystarczy, w jej ocenie, do rozpatrzenia kwestii w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Taki stan rzeczy wypełnia znamiona zarzutu określenia obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia. Ponadto strona podniosła zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. W ocenie strony, prowadzenie egzekucji zobowiązań, co do których złożone zostało odwołanie, poprzez zajęcie rachunków bankowych, powoduje zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej z winy organu i narażenie na szkody. Zdaniem strony, mając na uwadze ważny interes strony i interes społeczny, zachodzi konieczność naprawienia szkód i zwrotu niesłusznie wyegzekwowanych kwot i odsetek przez Skarb Państwa.
2.3. Pismem dnia 5 czerwca 2012 r. organ egzekucyjny, na podstawie art. 34 § 1 u.p.e.a., zwrócił się z prośbą o zajęcie stanowiska w sprawie wniesionych przez stronę zarzutów.
2.4. Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Celnej uznał za nieuzasadnione zarzuty: z art. 33 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej: u.p.e.a.) określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4 oraz z art. 33 pkt 8 u.p.e.a. zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego.