Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1781/12 w sprawie ze skargi Domu Pomocy Społecznej w Z. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 13 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Domu Pomocy Społecznej w Z. na rzecz Ministra Pracy i Polityki Społecznej kwotę 3.072 (trzy tysiące siedemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/9

1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2012 r. o sygn. III SA/Wa 1781/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - po rozpoznaniu sprawy ze skargi Domu Pomocy Społecznej w Z. (dalej jako: skarżący lub DPS) na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej (dalej również jako: MPiPS) z dnia 13 marca 2012 r. o nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej jako: PFRON) za poszczególne miesiące 2010 r. oraz umorzenia postępowania w zakresie wpłat za grudzień 2009 r., styczeń, luty, marzec i kwiecień 2010 r. - (1) uchylił zaskarżoną decyzję, (2) stwierdził, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Warszawie):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Warszawie podał, że decyzją z 3 listopada 2011 r. Prezes Zarządu PFRON określił wysokość zobowiązań DPS z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od maja 2010 r. do listopada 2010 r. w łącznej kwocie 44.772 zł oraz umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie określenia wpłat na PFRON za grudzień 2009 r. oraz miesiące od stycznia do kwietnia 2010 r.

W uzasadnieniu podano, że jedna z podopiecznych DPS nie była osobą niepełnosprawną w myśl przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm., dalej jako: ustawa o rehabilitacji). W okresie od maja 2010 r. do 31 marca 2011 r. nie legitymowała się bowiem stosownym dokumentem potwierdzającym jej niepełnosprawność. Prezes PFRON wskazał, że zgodnie z art. 21 ust. 2e ustawy o rehabilitacji z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolnione są publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne niedziałające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi. Osobę uznaje się prawnie za niepełnosprawną od momentu, w którym legitymuje się stosownym dokumentem potwierdzającym tę okoliczność. Za osobę niepełnosprawną uznaje się osobę, której niepełnosprawność została potwierdzona jednym z dokumentów wymienionych w art. 1 lub 62 ustawy o rehabilitacji. Zdaniem Prezesa PFRON, w drodze analogii należy stosować przepis art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji, który stanowi, że osobę niepełnosprawną wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia stawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność. Tym samym na podstawie tego przepisu podopiecznego można uznawać prawnie za osobę niepełnosprawną od momentu przedstawienia stosownego dokumentu.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej