Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędziowie NSA Bogusław Dauter, WSA (del.) Piotr Przybysz, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej "B." z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Wr 486/18 w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "B." z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji w sprawie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Wr 486/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Spółdzielni Mieszkaniowej "B." z siedzibą w W. (dalej jako "Spółdzielnia") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu (dalej jako "SKO") z dnia 30 stycznia 2018 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości należnej opłaty za gospodarowania odpadami komunalnymi.
W skardze kasacyjnej Spółdzielnia, działając przez swojego pełnomocnika, zaskarżyła wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", zarzuciła naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a., poprzez naruszenie przepisów postępowania, tj.:
1) art. 247 § 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), poprzez odmowę stwierdzenia nieważności decyzji SKO we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2016 r. pomimo tego, że powyższa decyzja jest ostateczna, wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa, a podstawą stwierdzenia nieważności jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2017 r. sygn. akt II FSK 1980/16, stwierdzający nieważność uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 5 lipca 2012 r. nr XXIX/657/12 w przedmiocie upoważnienia Zarządu E. sp. z o.o. do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu utrzymania czystości i porządku oraz organ pierwszej instancji (E.) i SKO nie byli legitymowani do wydania decyzji;
2) art. 247 § 1 pkt 1, 2 i 3 w zw. z art. 120 i art. 122 Ordynacji podatkowej oraz art. 2 i art. 7 Konstytucji RP, poprzez jedynie powołanie się i nieudowodnienie zastosowania w niniejszej sprawie zasady praworządności, poczucie pewności prawa, rodzaj i skala naruszeń prawa oraz zasadę trwałości decyzji ostatecznych w kontekście ochrony praw nabytych i ograniczeń w zakresie dopuszczalności ich eliminowania z obrotu prawnego w trybach nadzwyczajnych, a natomiast stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji jest zgodne z przepisami Ordynacji podatkowej i Konstytucji RP i nie zachodzą okoliczności, na które wskazuje SKO;
3) błędne przyjęcie, w toku postępowania o stwierdzenie nieważności, iż organ nadzoru bierze pod uwagę stan faktyczny i prawny już ukształtowany, obowiązujący w dacie wydania decyzji, ponieważ w istocie stanowisko to pozbawia możliwości stwierdzenia nieważności każdej decyzji i pomija wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2017 r. jako podstawę stwierdzenia nieważności;