Skarga kasacyjna na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Protokolant Jarosław Lubryczyński, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 739/11 w sprawie ze skargi A. Z. na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 15 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w sprawie o sygn. akt I SA/Po 739/11, oddalił skargę A. Z. - nazywanego dalej "Skarżącym", na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 30 czerwca 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług za 2006 r.

Z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. przeprowadził u Skarżącego postępowanie kontrolne. W jego wyniku organ podatkowy doszedł do wniosku, że Skarżący prowadził w 2006 r. niezarejestrowaną działalność gospodarczą polegającą na obrocie nieruchomościami.

Organ ustalił, że Skarżący nabył wraz z żoną (A. Z.) 2/3 udziału w niezabudowanej nieruchomości - działce rolnej przeznaczonej pod uprawy o obszarze 12.66.79 ha. W umowie sprzedaży ustalono cenę za całą nieruchomość na kwotę 650.000 zł. W 2006 r. nieruchomość ta została podzielona na 12 działek. Następnie jedna z nowych działek podzielona została na dalszych 26 działek, każda o powierzchni ponad 3000 m2. Wszystkie działki oznaczone zostały jako grunty orne. W tym samym roku Skarżący wraz z pozostałymi współwłaścicielami sprzedał 5 działek. Skarżący zapłacił za nieruchomość rolną 5,23 zł za metr kwadratowy, natomiast cena sprzedaży wydzielonych działek wynosiła 35 zł za metr kwadratowy. Organ kontrolny zaznaczył, że Skarżący kontynuował sprzedaż nieruchomości w latach 2007-2008. Co istotne, w latach 2004-2008 Skarżący nabył i sprzedał w okolicznych miejscowościach inne nieruchomości. Zdaniem organu, biorąc pod uwagę ilość zawieranych transakcji i ich częstotliwość, należało uznać, że Skarżący nabywał wraz żoną nieruchomości w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Nabywcy nieruchomości zeznali, że o możliwości kupienia nieruchomości dowiedzieli się z ogłoszeń w Internecie i prasie. Sprzedażą działek zajmowało się także biuro pośrednictwa obrotem nieruchomości. Z ustaleń organu wynikało ponadto, że działki te były gruntami rolnymi i w chwili sprzedaży nie były przeznaczone pod zabudowę. Stąd też - w ocenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej - przychód uzyskany z ich sprzedaży podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Jakkolwiek działania Skarżącego nie skutkowały powstaniem zobowiązania podatkowego, powinien był złożyć w zakrese podatku od towarów i usług deklarację VAT-7 i wykazać w niej obrót z dostawy gruntów rolnych na terenie kraju, jako czynności zwolnionej od podatku.

Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na powyższy wynik kontroli. Podniesiono w niej zarzut naruszenia art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f." oraz art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zdaniem Skarżącego, organy doszły do błędnego wniosku, że prowadził działalności gospodarczej polegającą na sprzedaży nieruchomości.

Strona 1/5