Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Bogusław Dauter (spr.), Sędzia WSA (del.) Małgorzata Długosz - Szyjko, Protokolant Iga Szymańska -Wnęk, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 lutego 2005 r. sygn. akt I SA/Łd 1133/04 w sprawie ze skargi Ryszarda M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 26 sierpnia 2004 r., (...) w przedmiocie opłaty targowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz Ryszarda M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2005 r. I SA/Łd 1133/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 26 sierpnia 2004 r. w przedmiocie opłaty targowej.
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania Sąd wskazał m.in., iż w spornej decyzji organ podkreślił, że obowiązek podatkowy w opłacie targowej powstaje z mocy prawa i staje się wymagalny z chwilą zażądania zapłaty przez inkasenta. Natomiast dla opodatkowania opłatą istotne jest, iż w danym okresie miały miejsce wszystkie czynności zmierzające do dokonania transakcji handlowej - oferta, negocjacje. Opodatkowaniu podlegają zatem wszystkie podmioty korzystające z targowiska w celu dokonania szeroko rozumianej sprzedaży towarów handlowych. Zgodnie bowiem z art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./, dalej upol, opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami zaś są wszelkie miejsca, w których prowadzony jest handel, poza budynkami lub ich częściami, chyba że są one targowiskami pod dachem oraz halami używanymi do targów, aukcji i wystaw - art. 15 ust. 1 i ust. 2a. Zwolnienie z opłaty obejmuje tylko osoby i jednostki, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Ustalenia dokonane w sprawie wskazują zdaniem organu na to, iż hala terenie należącym do "P." w R. stanowi teren targowiska. Podatnik dokonywał /co wynika z raportów dziennych/ sprzedaży na stoisku E 87 w tej hali /w marcu 2004 r./ odmawiając przy tym zapłaty opłaty targowej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Ryszard M. podniósł, iż zgodnie z klasyfikacją GUS C.H. "P." zalicza się do grupy I, podgrupy 10, rodzaj 103, pozycja I tj. centra handlowe /Dz.U. 1999 nr 112 poz. 1317/. Jest to zatem budynek handlowo-usługowy, a nie targowisko pod dachem czy hala używana do targów, aukcji i wystaw. Ten, kto dokonuje sprzedaży w tym obiekcie nie podlega zatem opłacie targowej, zgodnie z art. 15 ust. 2 upol, niezależnie od tego czy jest podatnikiem podatku od nieruchomości.
Uwzględniając skargę Sąd I instancji podniósł m.in., że z obowiązku uiszczenia opłaty targowej wyłączono sprzedaż dokonywaną w budynkach lub ich częściach, poza sprzedażą dokonywaną na targowiskach pod dachem oraz w halach używanych do targów, aukcji i wystaw /art. 15 ust. 2a upol/. Dla ustalenia, czy na danej osobie ciąży obowiązek zapłaty opłaty targowej niezbędne jest zatem wyjaśnienie, czy osoba ta w danym dniu prowadziła sprzedaż i czy sprzedaż ta odbywała się na targowisku w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 2 w zw. z ust. 2a upol.
Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd stwierdził, iż spór między stroną a organami podatkowymi dotyczy jedynie tego, czy budynek należący do terenie należącym do "P." S.A., w którym działalność handlowa była prowadzona, jest budynkiem lub jego częścią w rozumieniu ust. 2a art. 15 upol, w którym sprzedaż opłacie tej nie podlega czy też targowiskiem pod dachem lub halą używaną do targów, wystaw i aukcji. Ustawodawca nie zdefiniował natomiast pojęć targowiska pod dachem czy też hali używanej do targów, aukcji czy wystaw. Może to rodzić określone trudności w interpretacji tego przepisu i ustaleniu, w których budynkach /czyli obiektach budowlanych w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, trwale związanych z gruntem, wydzielonych z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadających fundamenty i dach - art. 1a pkt 1 upol/ sprzedaż nie podlega opłacie. Rozróżnienie to jednak musi być dokonane w celu prawidłowego zastosowania normy prawnej. Organy podatkowe winny więc zdaniem Sądu każdorazowo ustalić funkcję budynku, która wynikać może m.in. z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzji o pozwoleniu na budowę czy na użytkowanie, zgłoszeniu o zmianie sposobu użytkowania obiektu. Mogą także, w przypadku gdyby wskazane wyżej dokumenty nie przesądzały o możliwości zaliczenia bądź danego obiektu do targowisk pod dachem lub hali używanych do targów ocenić, w jaki sposób zorganizowana jest sprzedaż w danym obiekcie, mając przy tym na względzie aktualne warunki prowadzenia handlu.